Walter Benjamin: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 42:
Na sy finale eksamen in Berlyn in 1912 het Benjamin filosofie in [[Freiburg im Breisgau]] en 'n jaar later in Berlyn bestudeer. Hy was aktief in die jeugbeweging. Hy het vir die tydskrif ''Der Anfang'' geskryf, waarvan Gustav Wyneken die uitgewer was. Hy het ook debatte georganiseer. In die begin van die somer van 1914 word hy voorsitter van die Berlynse "Freie Studentenschaft". Teen hom word opposisie gevoer deur 'n groep wat hul beywer vir sosiale hervormings. Benjamin het nie daarin geglo nie; maar hy het die oplossing van sosiale probleme in intellektuele innovasie gesoek.
 
In 1912 het Benjamin vriende geword met die digter C.F. Heinle, wiewat by die uitbreek van die [[Eerste Wêreldoorlog]] in 1914, saam met sy vriendin Rika Seligsohn 'n einde gemaak het aan sy lewe. Benjamin het besluit om vir militêre diens te registreer. Benjamin se leermeester Gustav Wyneken het vir mobilisasie gevra, en Benjamin het swaar met hom en die jeugbeweging gebreek.
 
In 1915 het hy Gershom Scholem ontmoet, en; sodoende is die grondslag gelê vir 'n lewenslange vriendskap. Scholem was gefassineer deur Joodse denke. Hy sou later 'n professor van Joodse [[mistisisme]] in [[Jerusalem]] word. Hy het 'n groot invloed uitgeoefen op Benjamin se verhouding met [[Judaïsme]] en die kabbala. Hierdie invloed is veral opvallend in sy latere interpretasies van [[Franz Kafka]] en in die messiaanse interpretasie van die skildery ''Angelus Novus'' deur [[Paul Klee]]. In 1917 het Benjamin met Dora Kellner getrou, uit hierdie huwelik is Benjamin se enigste kind, Stefan, in 1918 gebore.
 
In 1919 studeer Benjamin ''summa cum laude'' af met ''Der Begriff der Kunstkritik in der Deutschen Romantik''. Hy het planne gemaak vir 'n akademiese loopbaan.