Illuminati: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
nog verbetering nodig
Etikette: Visuele teksverwerker Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf Gevorderde mobiele wysiging
No edit summary
Etikette: Visuele teksverwerker Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf Gevorderde mobiele wysiging
Lyn 8:
Adam Weishaupt (1748-1830) het in 1773 professor in kanonieke reg en praktiese filosofie aan die Universiteit van Ingolstadt geword. Hy was die enigste nie-geestelike professor by die instelling wat deur [[Jesuïet]]e bestuur is, wie se orde deur [[Pous Clemens XIV]] in 1773 ontbind is. Die Jesuïete van [[Ingolstadt]] het egter steeds die finansies beheer en 'n mate van mag aan die Universiteit behou, wat hulle steeds as hul eie beskou het. Hulle het konstante pogings aangewend om nie-klerklike personeel te frustreer en te diskrediteer, veral wanneer kursusmateriaal as liberaal of protestants beskou is. Weishaupt het diep anti-klerikaal geword en besluit om die ideale van die [[Verligting]] (''Aufklärung'') te versprei deur middel van 'n soort geheime vereniging van eendersdenkende individue.
 
Aangesien hy het die [[Vrymesselary]] as te duur gevind het en hulle ook nie oop vir sy idees nie was nie, het hy sy eie vereniging gestig wat gebaseer was op Vrymesselary, maar met sy eie agenda. Sy oorspronklike naam vir die nuwe orde was ''Bund der Perfektibilisten'', of Verbond van Volmaakbaarheid (Perfectibiliste); hy het dit later verander omdat dit te vreemd geklink het. Op 1 Mei 1776 vorm WeihauptWeishaupt en vier studente die Perfectibiliste en neem die Uil van Minerva as hul [[simbool]] aan. Die lede het van aliasse in die vereniging gebruik gemaak; sodat Weishaupt Spartacus geheet het, terwyl die regstudente Massenhausen, Bauhof, Merz en Sutor onderskeidelik Ajax, Agathon, Tiberius en Erasmus Roterodamus genoem is. Weishaupt het later vir Sutor uitgeskop omdat hy te apaties was. In April 1778 het die vereniging die Illuminati-orde geword, of Orde van Illuminati, nadat Weishaupt die naam heroorweeg het.
 
Massenhausen was die meeste aktief in die uitbreiding van die vereniging. Betekenisvol het hy terwyl hy in [[München]] gestudeer het, kort na die stigting van die vereniging, Xavier von Zwack, 'n voormalige leerling van Weishaupt, gewerf. Von Zwack sou 'n beduidende administratiewe loopbaan hê (Op 'n staduim was hy in beheer van die Beierse Nasionale Lotery.) Massenhausen se entoesiasme het 'n probleem geword in die oë van Weishaupt, wat dikwels gelei het tot pogings om ongeskikte kandidate te werf. Later het sy wisselvallige liefdeslewe hom die vereniging laat verwaarloos, en toe Weishaupt die beheer van die München-groep aan Zwack oorgedra het, het dit duidelik geword dat Massenhausen geld verduister het en kommunikasie tussen Weishaupt en Zwack onderskep het. In 1778 het Massenhausen gegradueer, diens buite [[Beiere]] opgeneem en het geen verdere belangstelling in die vereniging gehad nie. Op hierdie tydstip het die vereniging 'n nominale lidmaatskap van twaalf gehad.
 
Met die vertrek van Massenhausen het Zwack onmiddelik daarop gefokus om meer volwasse en belangrike rekrute te werf. Die mees suksesvolstesuksesvolle hiervan, volgens Weishaupt, was Hertel, 'n kinderjare vriend en kanon van die München se Frauenkirche. Teen die einde van die somer in 1778 het die vereniging 27 lede gehad (insluitende Massenhausen) in 5 takke; München (Athene), Ingolstadt (Eleusis), Ravensberg (Sparta), Freysingen (Thebes), en Eichstaedt (Erzurum).
 
Gedurende hierdie vroeë tydperk het die vereniging drie grade, naamlik Beginner, Minerval en GeillumineerdeGeïllumineerde Minerval gehad, waarvan slegs die Minerval-graad 'n ingewikkelde seremonie gehad het. Hierin is die kandidaat geheime tekens en 'n wagwoord gegee. 'n Onderlinge spioenasie stelsel hou Weishaupt op hoogte van die aktiwiteite en karakter van al sy lede,. sySy gunstelinge word dan lede van die regerende raad, of Areopagus. Sommige beginners was toegelaat om te werf, en het sodoende Insinuants geword. [[Christene]] van goeie karakter is gesoek, met [[Jode]] en heidene, is spesifiek uitgesluit, saam met vroue, monnike en lede van ander geheime verenigings. Gunsteling kandidate was ryk, en gedwee, bereid om te leer, en tussen die ouderdomme 18 en 30 jaar.
 
== Verdere verloop ==