Tosca (opera): Verskil tussen weergawes

| gebaseer_op = {{based on|''[[La Tosca]]''|[[Victorien Sardou]]}}

'''''Tosca''''' is 'n [[opera]] in drie bedrywe deur [[Giacomo Puccini]] ná 'n Italiaanse [[libretto]] deur Luigi Illica en Giuseppe Giacosa. Dit is die eerste keer op [[14 Januarie]] [[1900]] opgevoer by die [[Teatro dell'Opera di Roma|Teatro Costanzi]] in Rome. Die werk, gebaseer op Victorien Sardou se Franstalige dramatiese toneelstuk uit [[1887]] getiteld ''La Tosca'', is 'n melodramatiese stuk wat in [[Junie]] [[1800]] in [[Rome]] afspeel, met die Koninkryk van Napels se beheer oor Rome wat bedreig word deur [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] se inval in Italië. Dit bevat tonele van marteling, moord en selfmoord, en ook van Puccini se bekendste liriese arias.

Puccini het Sardou se toneelstuk gesien toe hy in [[1889]] deur Italië gereis het. Hy het uiteindelik in [[1895]] die regte bekom om die werk in 'n opera te omskep. Die omskakeling van die franstalige toneelstuk in 'n Italiaanse opera het vier jaar geduur. Gedurende hierdie tyd het die komponis herhaaldelik met sy libretis en uitgewer gestry. ''Tosca'' is tydens 'n tydperk van onrus in Rome opgevoer. Die eerste opvoering daarvan is 'n dag lank uitgestel uit vrees vir onluste. Ondanks onverskillige resensies van kritici was die opera 'n onmiddellike sukses.

Musikaal gewys is ''Tosca'' gestruktureer as 'n "deur-gekomponeerde" werk, met [[aria]]s, resitatiewe, refreine en ander elemente wat musikaal tot 'n naatlose geheel verweef is. Puccini het [[Richard Wagner|Wagneriaanse]] leitmotiewe gebruik om karakters, voorwerpe en idees te identifiseer {{sfn|Kerman|2005|p=205}}<ref>{{cite news|last=Walsh|first=Stephen|title=''Tosca'', Longborough Festival|url=http://www.theartsdesk.com/opera/tosca-longborough-festival|access-date=16 Januarie 2015|publisher=theartsdesk.com|archive-url=https://web.archive.org/web/20150215215624/http://www.theartsdesk.com/opera/tosca-longborough-festival|archive-date=2015-02-15|url-status=live}}</ref>—Die krag van die musiek en die vindingrykheid van die orkestrasie word alom erken. Die dramatiese krag van ''Tosca'' en sy karakters fassineer vandag steeds kunstenaars en gehore, en die werk bly een van die mees uitgevoerde opera's. Verskeie opnames van die werk, beide lewendig en in die ateljee, is reeds uitgereik.

Die Franse dramaturg Victorien Sardou het meer as 70 toneelstukke geskryf wat byna almal suksesvol was. DieSy werkewerk word egter nie meer vandag meer opgevoer nie. <ref> Nicassio, p. 11 </ref> In die vroeë 1880's het Sardou saamgewerk met die aktrise Sarah Bernhardt en haar voorsien van 'n reeks historiesegeskiedkundige melodramas. <ref> Nicassio, pp. 12-13 </ref> Sy derde Bernhardt-toneelstuk , ''La Tosca'', wat die eerste keer op [[24 November]] [[1887]] in [[Parys opgevoer is,]] en watook regoor Europa opgevoer is, was 'n reuse sukses, met meer as 3000 opvoeringopvoerings in Frankryk alleen. {{sfn|Budden|2002|p=181}} <ref> Fisher, p. 21 </ref>

Puccini het ''La Tosca'' minstens twee keer in [[Milaan]] en [[Turyn]] gesien. Op 7 Mei 1889 skryf hy aan sy uitgewer Giulio Ricordi en smeek hom om Sardou se toestemming te verkry dat die werk in 'n opera omskep kan word: "In hierdie opera sien ek wat ek nodig het, met geen oordrewe proporsies, geen uitgebreide skouspel nie, en dit benodig ook nie vir die gewonegebruiklike buitensporige hoeveelheid musiek nie."<ref> Phillips-Matz, pp. 106–107 </ref>

Ricordi het hierna sy agent in [[Parys]], ene Emanuele Muzio, gestuur om met Sardou te onderhandel, wat verkies het dat sy toneelstuk deur 'n Franse komponis verwerk word. Hy het gekla oor die ontvangs wat ''La Tosca'' in Italië, en veral in Milaan, ontvang het, en het gewaarsku dat ander komponiste in die stuk belangstel. <ref> Philips-Matz, pp. 107–108 </ref> Desnieteenstaande het Ricordi 'n ooreenkoms met Sardou bereik en die libretis Luigi Illica opdrag gegee om die verwerking te skryf. <ref name = "grand"> Phillips-Matz, p. 109 </ref>

In 1891 het Illica vir Puccini teen die projek gewaarsku, waarskynlik omdat hy van mening was dat die toneelstuk nie suksesvol tot 'n musikale vorm aangepas kankon word nie. {{sfn|Budden|2002|pp=182–183}} Toe Sardou sy ongemak uitgespreek het om sy suksesvolste werk aan 'n relatief nuwe komponiskomponis― wie se musiek hy nie van gehou het nie oor te laat,laat― het Puccini aanstoot geneem. Hy het hom aan die ooreenkoms onttrek, <ref> Nicassio, p. 17 </ref> met die gevolg dat Ricordi die komponis [[Alberto Franchetti]] versoek het om voort te gaan. <ref name="grand"/> Illica het 'n libretto vir Franchetti geskryf, maar hyFranchetti was nooit gemaklik met die opdrag nie.

Toe Puccini weer begin belangstel het in ''Tosca'', kon Ricordi Franchetti sover kry om die regte oor te gee sodat hy Puccini weer in kon gebruik.<ref name="again"/> Ingovolge een relaas het Ricordi vir Franchetti oortuig dat die werk te gewelddadig was om suksevol opgevoer te word. Volgens 'n tradisie van die Franchetti-familie het Franchetti egter die werk teruggegee en gesê: "Hy het meer talent as ek." <ref name="grand" /> Die Amerikaanse skolas Deborah Burton voer aan dat Franchetti die werk opgegee het omdat hy eenvoudig nie enige verdienstelikheid daarin gesien het nie.<ref name="grand" /> Franchetti het in Mei 1895 die regte tot die stuk opgegee en Puccini het in Augustus 'n kontrak geteken om weer beheer oor die projek te neem.<ref name="again">Phillips-Matz, p. 18</ref>