Chicago Pile-1: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Beeld
Verbeter
Lyn 3:
'''Chicago Pile-1 (CP-1)''' was die eerste [[kernreaktor]] ter wêreld. Op 2 Desember 1942 is die eerste mensgemaakte, selfonderhoudende kern[[kettingreaksie]] in CP-1 begin tydens 'n eksperiment onder leiding van [[Enrico Fermi]]. Die geheime ontwikkeling van die reaktor was die eerste groot tegniese prestasie vir die [[Manhattan-projek]], die Geallieerde poging om [[kernwapen]]s te skep tydens die [[Tweede Wêreldoorlog]]. Dit is ontwikkel deur die Metallurgical Laboratory aan die Universiteit van Chicago en is onder die westelike stellasies van die oorspronklike Stagg Field gebou. Alhoewel die burgerlike en militêre leiers van die projek twyfel oor die moontlikheid van 'n rampspoedige reaksie, vertrou hulle Fermi se veiligheidsberekeninge{{sfn|Compton|1956|pp=137–138}}{{sfn|Hewlett|Anderson|1962|pp=107–109}} en besluit hulle kan die eksperiment in 'n digbevolkte gebied uitvoer. Fermi het die reaktor beskryf as 'n "ru stapel swart bakstene en houtbalke."{{sfn|Fermi|1982|p=24}}
 
Die reaktor is in November 1942 saamgestel deur 'n span wat Fermi, [[Leó Szilárd]] (wat voorheen 'n idee geformuleer het van kettingreaksie sonder fisie), [[Leona Woods]], Herbert L. Anderson, Walter Zinn, Martin D. Whitaker en George Weil ingesluit het. Die reaktor het natuurlike [[uraan]] gebruik. Dit het 'n baie groot hoeveelheid materiaal benodig om krities te word, tesame met [[grafiet]] wat as neutronmoderator gebruik is. Die reaktor bevat 45 000 ultra-suiwer grafietblokke met 'n gewig van 360 kort ton (330 ton) en word aangedryf deur 5,4 kort ton (4,9 ton) uraanmetaal en 45 kort ton (41 ton) uraanoksied. In teenstelling met die meeste daaropvolgende kernreaktors, het dit geen bestralingsbeskermings- of verkoelingstelsel gehad nie, want dit werk teen 'n lae krag - ongeveer die een-en-'n-half [[watt]].
 
Die strewe na 'n reaktor is veroorsaak deur die kommer dat [[Nazi-Duitsland]] 'n wesenlike wetenskaplike voorsprong gehad het. Die sukses van die ''Chicago Pile-1'' het die eerste tasbare bewys gelewer van die uitvoerbaarheid van die militêre gebruik van kernenergie deur die [[Geallieerdes]], en die realiteit van die gevaar dat Nazi-Duitsland daarin kon slaag om [[Duitse kernwapenprogram|kernwapens]] te vervaardig. Voorheen was die beramings van kritieke massas 'n ru berekening, wat gelei het tot onsekerhede oor die grootte van 'n hipotetiese bom. Die suksesvolle gebruik van grafiet as moderator het die weg gebaan vir vooruitgang in die Geallieerde poging, terwyl die Duitse program deels verswak het as gevolg van die oortuiging dat skaars en duur [[swaarwater]] hiervoor gebruik moes word.