Suid-Afrikaanse Rugbyunie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Lyn 7:
In die debakel van die Wêreldbekertoernooi in 2003 word die Springbokke in die kwarteindronde uitgeskakel. Verder het SARU die skandaal ervaar van [[Kamp Staaldraad]], die oefenkamp wat deur die destydse Bokafrigter, [[Rudolf Straeuli]], gereël is. Straeuli moes bedank, asook Rian Oberholzer, die besturende direkteur van South Africa Rugby (Pty) Ltd, die kommersiële arm van SARFU. Kort daarna het SARFU-president Silas Nkununu, wat voor 'n sterk herverkiesingsuitdaging te staan gekom het, sy verkiesingsnominasie onttrek.
Brian van Rooyen word in 2004 tot president van SARU verkies. Hy word spoedig 'n baie polariserende figuur in die Suid-Afrikaanse sport, met sy teenstanders wat hom beskuldig van finansiële kansvattery, voortrekkery en algemene wanbestuur. Sy bestuurstyl is ook in die algemeen as outokraties beskou.
Een van die belangrikste klagtes teen die Van Rooyen-administrasie was die toekenning van stadions vir die Springbokke se tuistoetswedstryde. Die KwaZulu-Natalse Unie en die Vrystaatse Unie het in 2005 of 2006 nie 'n Drienasiestoets ontvang nie. Beide unies, uitgesproke teenstanders van Van Rooyen, beskuldig hom daarvan dat hy hulle vir hul teenstand gestraf het.
== Sien ook ==
| |||