Lodewyk XIV van Frankryk: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf
taal
Etikette: Visuele teksverwerker Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf Gevorderde mobiele wysiging
 
Lyn 47:
Daar was nie 'n parlement nie. Lodewyk het deur ministers, wat hy self aangestel en ontslaan het, geregeer. Niemand is toegelaat om sy optrede te kritiseer nie. Sy denke word die beste saamgevat in sy beroemde uitspraak: "Ek is die staat" ([[Frans]]: "L'é'tat, c'est moi").
 
Koning Lodewyk se berugste prestasie was dat hy die adelstand, wat voor sy tyd min agting vir die Monarg gehad het, aan die kroon onderhorig gemaak het. Dit het hy gedoen sonder gewelddadige optrede. Die adellikes is na die hof van [[Versailles]] genooi waar hulle spoedig deur die uitspattige leefstyl verarm het. Waarna Lodewyk het daarna aan hulle ampte aan die hof toegeken het met 'n vaste inkomste. So het die trotse edelmanne dienaars van die Koning geword.
 
Tydens '''Lodewyk XIV''' se bewind was [[Frankryk]] die toonaangewende moondheid in Europa. Tog was Lodewyk se bewind 'n mislukking. Sy oorloë het Frankryk uitgeput en die volk ontevrede gelaat. Die skare het met sy afsterwe, langs die roete van die begrafnisstoet, beledigings na sy doodskis geslinger.
 
Die Franse Volk se se antagonisme teenoor Lodewyk was ook te wyte aan sy eersug, sy haat vir [[Protestantisme]], sy spandabelrigheid en sy korrupte administrasie.
 
In [[1685]] het Lodewyk XIV die [[Edik van Nantes]] teruggetrek en Protestantisme onwettig verklaar deur die [[Edik van Fontainebleau]]. Die [[Hugenoot|Hugenote]] is uit Frankryk verdryf. Hulle was egter van die beste matrose, ambagslui en boere in Frankryk. Ironies het hul Vaderland nog verdere verlies gely aan die hand van die Koning.
 
== Die paleis van Versailles ==