Antonio de Almeida: Verskil tussen weergawes

'''Antonio de Almeida''' ([[20 Januarie]] [[1928]] [[Neuilly-sur-Seine]] - [[18 Februarie]] [[1997]] [[Pittsburgh]]) was 'n [[Frankryk|Franse]] [[dirigent]] en [[musiek|musikoloog]] van Portugees-Amerikaanse afkoms.

In 1949 het hy in [[Lissabon]] vir ''Portugese-radio Radio'' begin dirigeer, en kort daarna is hy aangestel as eerste dirigent by die Oporto Simfonieorkes. Terwyl hy daar was, het hy [[Thomas Beecham]] uitgenooi om die orkes as gasdirigent te dirigeer. Hy was die dirigent van ''Portugese-radio Radio'' in Lissabon (1957–1960) en daarna van die [[Stuttgart Filharmoniese Orkes]] (1962–1964). Hy het in 1964 die Paryse buiging van ''Il Trittico'' by die [[Opéra-Comique]] gegee, <ref name="gram"/> en van 1965 tot 1967 by die [[Opéra National de Paris]] gewerk. Hy was hoofdirigent van die [[Houston Simfonieorkes]] (1969–1971) en daarna musiekdirekteur van die [[Orchestre philharmonique de Nice]] (1971–1978). Hy het die Argentynse première van Mahler se 7de Simfonie in Buenos Aires gedirigeer.<ref name="gram"/> Hy het die musiekdirekteur van die [[Moskou Simfonieorkes]] geword, welke pos hy tot sy dood beklee het.

'n Opvlamming van belangstelling in die werke van [[Jacques Offenbach]] het in die vyftigerjare begin, en teen die 1970's was Almeida bekend as 'n gesaghebbende interpreteerder van diedié komponis se werk. Hy het talle ontdekkings gemaak, insluitende voorheen onbekende arias en 'n tweede-bedryf finalefinalé vir ''La Grande-Duchesse de Gérolstein''. Hy het uitgawes van Offenbach se operas voorberei en 'n tematiese katalogus van die werke van Jacques Offenbach opgestelsaamgestel.

Hy het in 1968 mede-artistieke direkteur (saam met H.C. Robbins Landon) van die Haydn-stigting geword. Onder leiding van die stigting het hy 'n stel simfonieë van [[Joseph Haydn]] opgeneem. Hy het ook 'n volledige versameling van [[Luigi Boccherini]] se simfonieë vir Doblinger in [[Wene]] geredigeergedirigeer.

Hy het ondanks sy Portugese/Amerikaanse erfenis sy nasionaliteit verklaar as Frans verklaar, en sy hele lewe lank 'n burger van Frankryk gebly. Hy was vlot in ses tale vlot en was ook goed bedrewe in [[Grieks]] en [[Latyn]]. Hy het op 18 Februarie 1997 op 69-jarige ouderdom aan [[Kanker|lewer - en longkanker]] gesterf in die Universiteit van Pittsburgh se Mediese Sentrum.