Maritz-rebellie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf Gevorderde mobiele wysiging |
Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf Gevorderde mobiele wysiging |
||
Lyn 55:
Aan die ander kant het die moontlikheid bestaan dat die Engelssprekende deel van die bevolking, veral [[Natal (kolonie)|Natal]] en [[Oos-Kaap]], sou weier om verder deel van die Unie te wees indien daar nie aan die Britse versoek voldoen word nie. Botha en sy adjunk, genl. [[J.C. Smuts]], was ten gunste van aktiewe deelname aan die oorlog. Hulle het ingesien dat Suidwes-Afrika in elk geval deur Brittanje verower sou word, heel moontlik met die hulp van Australiese of Indiese troepe, en dat Suid-Afrika daardeur die inisiatief in Suider-Afrika sou verloor.
Hulle het dit ook as [[Suid-Afrika]] se morele plig beskou om Brittanje by te staan. Die saak moes egter vir beslissing aan 'n spesiale sitting van die [[Parlement van Suid-Afrika|Parlement]] voorgelê word ([[September]] 1914).
Die standpunt van die ontevrede seksie van die Afrikaners is in die [[Volksraad]] deur genl. Hertzog gestel. Hy het erken dat Suid-Afrika as deel van die [[Britse Ryk]] in 'n staat van oorlog met [[Duitsland]] verkeer het, maar het aangevoer dat dit hom nog nie verplig om tot militêre optrede oor te gaan nie. Die verowering van Suidwes-Afrika sou volgens hom met onnodige onkoste en lewensverlies gepaard gaan. In die Volksraad sowel as in die Senaat is daar egter met 'n
== Ooreenkoms ==
| |||