Gebruiker:Martinvl/Kongres van Wene: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Lyn 32:
Ten eerstens is net die vier groot Europese lande verteenwoordig – die [[Verenigde Koninkryk]], [[Pruise]], [[Oostenryk]] en [[Rusland]]. Daarna is die herstelde [[Frankryk|Franse]] monargie deur [[Charles Maurice de Talleyrand-Périgord|Talleyrand]] ook verteenwoordig. Die vrede is deur hierdie vyf lande en ook, Spanje, Portugal en Swede bekragtig. Verskeie kleiner Europese lande is ook teenwoordig, maar hulle het nie die vrede onderteken nie.
== Die kongres ==▼
Op [[18 September]] [[1814]] het die Kongres geopen. Frankryk, wat intussen 'n nuwe koning, t.w. [[Lodewyk XVIII van Frankryk|Lodewyk XVIII]] uit die [[Huis van Bourbon]], gekry het, is ook toegelaat om deel te neem en is deur die uitgeslape [[Charles Maurice de Talleyrand-Périgord|Talleyrand]] verteenwoordig. Hy het met groot sukses vir die belange van sy land geveg. Die man wat egter veral sy stempel op die Kongres afgedruk het, was die verteenwoordiger van Oostenryk, prins Metternich. ▼
So belangrik was sy rol by die Kongres, en ook in die jare daarna tot [[1848]], dat die tyd dikwels “Metternich se Europa" genoem word. 'n Paar honderd diplomate, asook die vorste van Pruise, Rusland, Beiere en Wurtemberg, het na die Oostenrykse hoofstad gekom vir die Kongres. Selde in die geskiedenis van Europa het soveel vorste saam vergader. Die grootste probleem was om te besluit hoe die grense van die lande van Europa getrek moes word. ▼
Talleyrand het goed die kuns verstaan om die meningsverskille van die oorwinnaars vir sy doel uit te buit, maar na die kortstondige terugkeer van Napoleon en Frankryk se finale nederlaag by Waterloo, het die Kongres 'n fermer houding teenoor Frankryk ingeneem. Die uiteinde was dat Frankryk se grense teruggeplaas is na die van [[1790]]. Frankryk is ook omring met bufferstate wat Franse invalsplanne moes ontmoedig. So is België bv. van Oostenryk weggeneem en met die Verenigde Provinsies van Noord-Nederland verenig om Nederland sterker te maak. [[Lombardye]] en [[Venesië]] het na Oostenryk gegaan en Pruise is versterk deurdat 'n deel van die [[Rynland-Palts|Rynland]] by sy gebied gevoeg is. ▼
#▼
Die Weense Kongres het egter veel meer gedoen as om net nuwe grense te bepaal. Die groot moondhede het besef dat hulle Napoleon slegs deur samewerking verslaan bet. Voortgesette samewerking in vredestyd sou dus kon help om toekomstige oorloë te voorkom. Daarom is die Viervoudige Verbond tussen [[Oostenryk]], [[Rusland]], [[Pruise]] en [[Groot-Brittanje|Brittanje]] in die lewe geroep. Die oogmerk was dat verteenwoordigers van hierdie lande gereeld moes byeenkom om die probleme van Europa te bespreek en op te los. ▼
Hierdie Verbond het egter nie veel kans op welslae gehad nie, omdat die belange van die verskillende Europese lande gedurig gebots het en hulle selde kon saamstem oor omstrede kwessies. Ook het die stigting van die Heilige Alliansie, wat veral deur Rusland gebruik is om sy belange te bevorder, die Viervoudige Verbond ondermyn, en teen [[1823]] was die Viervoudige Verbond prakties gesproke reeds dood. 'n Werklike magsbalans is dus nie in Wenen geskep nie. ▼
==Territoriale nedersettings==
Die belangrikste territoriale nedersettings van die verdrag was soos volg:<ref name=Palmer>{{en}}{{cite book
|title = A Dictionary of Modern History 1789-1945
Line 53 ⟶ 65:
{{Verwysings}}
▲== Die kongres ==
▲Op [[18 September]] [[1814]] het die Kongres geopen. Frankryk, wat intussen 'n nuwe koning, t.w. [[Lodewyk XVIII van Frankryk|Lodewyk XVIII]] uit die [[Huis van Bourbon]], gekry het, is ook toegelaat om deel te neem en is deur die uitgeslape [[Charles Maurice de Talleyrand-Périgord|Talleyrand]] verteenwoordig. Hy het met groot sukses vir die belange van sy land geveg. Die man wat egter veral sy stempel op die Kongres afgedruk het, was die verteenwoordiger van Oostenryk, prins Metternich.
▲So belangrik was sy rol by die Kongres, en ook in die jare daarna tot [[1848]], dat die tyd dikwels “Metternich se Europa" genoem word. 'n Paar honderd diplomate, asook die vorste van Pruise, Rusland, Beiere en Wurtemberg, het na die Oostenrykse hoofstad gekom vir die Kongres. Selde in die geskiedenis van Europa het soveel vorste saam vergader. Die grootste probleem was om te besluit hoe die grense van die lande van Europa getrek moes word.
▲Talleyrand het goed die kuns verstaan om die meningsverskille van die oorwinnaars vir sy doel uit te buit, maar na die kortstondige terugkeer van Napoleon en Frankryk se finale nederlaag by Waterloo, het die Kongres 'n fermer houding teenoor Frankryk ingeneem. Die uiteinde was dat Frankryk se grense teruggeplaas is na die van [[1790]]. Frankryk is ook omring met bufferstate wat Franse invalsplanne moes ontmoedig. So is België bv. van Oostenryk weggeneem en met die Verenigde Provinsies van Noord-Nederland verenig om Nederland sterker te maak. [[Lombardye]] en [[Venesië]] het na Oostenryk gegaan en Pruise is versterk deurdat 'n deel van die [[Rynland-Palts|Rynland]] by sy gebied gevoeg is.
▲#
▲Die Weense Kongres het egter veel meer gedoen as om net nuwe grense te bepaal. Die groot moondhede het besef dat hulle Napoleon slegs deur samewerking verslaan bet. Voortgesette samewerking in vredestyd sou dus kon help om toekomstige oorloë te voorkom. Daarom is die Viervoudige Verbond tussen [[Oostenryk]], [[Rusland]], [[Pruise]] en [[Groot-Brittanje|Brittanje]] in die lewe geroep. Die oogmerk was dat verteenwoordigers van hierdie lande gereeld moes byeenkom om die probleme van Europa te bespreek en op te los.
▲Hierdie Verbond het egter nie veel kans op welslae gehad nie, omdat die belange van die verskillende Europese lande gedurig gebots het en hulle selde kon saamstem oor omstrede kwessies. Ook het die stigting van die Heilige Alliansie, wat veral deur Rusland gebruik is om sy belange te bevorder, die Viervoudige Verbond ondermyn, en teen [[1823]] was die Viervoudige Verbond prakties gesproke reeds dood. 'n Werklike magsbalans is dus nie in Wenen geskep nie.
=== Frankryk ===
| |||