Gebruiker:Martinvl/Kongres van Wene: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Lyn 1:
[[Lêer:
Die '''Kongres van Wene''' was 'n byeenkoms vanaf November 1814 tot Junie 1815 van ambassadeurs uit verskeie Europese lande. Die doel van die kongres was om vrede in Europa te bevorder ná die oorloë van die [[Franse Rewolusie]] en van die [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]]se tydperk (1789-1815). Die hoofoogmerke van die kongres was om die ''status quo'' in Europa te herstel soos in die voor-Napoleontiese era en alle tekens van die opkomende nasionalisme en liberalisme uit te wis.<ref>Kennis, vol 8, 1980, bl. 1470, ISBN 0 7981 0830 4</ref> Die voorsitter van die kongres was die buitelandse minister van Oostenryk, [[Klemens von Metternich]].▼
Die '''Weense kongres''' het plaasgevind byna 23 jaar na die oorlog. Die laaste vyftien jaar was die tyd van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]], maar op [[6 April]] 1814 het Napoleon geabdikeer en is hy met 'n klein gevolg na die eiland [[Elba]] verban. Ingevolge die laaste bepaling van die Eerste Vredesooreenkoms van [[Parys]] ([[30 Mei]] [[1814]]) moes die oorwinnaars - [[Pruise]], [[Oostenryk]], [[Rusland]], [[Groot-Brittanje|Brittanje]][[Beiere|, Beiere]] en [[Württemberg-Baden|Wurtemberg]]- in [[Wene|Wenen]] 'n kongres hou om die betrekkinge in die hele [[Europa]] opnuut te reël. ▼
Die hoofdoel van die kongres was om in Europa 'n magsewewig te skep wat moes verhinder dat een land die beheer oor die grootste deel van die vasteland kon kry, soos [[Frankryk]] dit onder Napoleon gedoen het. 'n Tweede les is ook uit die verlede geleer: die Duitse vorste wou die versplintering van Duitsland in talle klein staatjies - iets wat dinge vir Napoleon baie vergemaklik het - beëindig. Hulle wou 'n [[Duitse Bond]] stig waarin al die kleiner Duitse state saamgevat sou wees.[[Lêer:Congress of Vienna.PNG|duimnael|400px|Deelneemers by die Kongres van Wene▼
<br /> 1. [[Verenigde Koninkryk]]: [[Arthur Wellesley, 1ste hertog van Wellington]]
<br /> 2. [[Portugal]]: Joaquim Lobo Silveira, 7de graaf van Oriola
Line 29 ⟶ 24:
<br />23. Rusland: Graaf Gustav Ernst von Stackelberg
]]
▲Die '''Kongres van Wene''' was 'n byeenkoms vanaf November 1814 tot Junie 1815 van ambassadeurs uit verskeie Europese lande. Die doel van die kongres was om vrede in Europa te bevorder ná die oorloë van die [[Franse Rewolusie]] en van die [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]]se tydperk (1789-1815). Die hoofoogmerke van die kongres was om die ''status quo'' in Europa te herstel soos in die voor-Napoleontiese era en alle tekens van die opkomende nasionalisme en liberalisme uit te wis.<ref>Kennis, vol 8, 1980, bl. 1470, ISBN 0 7981 0830 4</ref> Die voorsitter van die kongres was die buitelandse minister van Oostenryk, [[Klemens von Metternich]].
▲Die '''Weense kongres''' het plaasgevind byna 23 jaar na die oorlog. Die laaste vyftien jaar was die tyd van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]], maar op [[6 April]] 1814 het Napoleon geabdikeer en is hy met 'n klein gevolg na die eiland [[Elba]] verban. Ingevolge die laaste bepaling van die Eerste Vredesooreenkoms van [[Parys]] ([[30 Mei]] [[1814]]) moes die oorwinnaars - [[Pruise]], [[Oostenryk]], [[Rusland]], [[Groot-Brittanje|Brittanje]][[Beiere|, Beiere]] en [[Württemberg-Baden|Wurtemberg]]- in [[Wene|Wenen]] 'n kongres hou om die betrekkinge in die hele [[Europa]] opnuut te reël.
▲Die hoofdoel van die kongres was om in Europa 'n magsewewig te skep wat moes verhinder dat een land die beheer oor die grootste deel van die vasteland kon kry, soos [[Frankryk]] dit onder Napoleon gedoen het. 'n Tweede les is ook uit die verlede geleer: die Duitse vorste wou die versplintering van Duitsland in talle klein staatjies - iets wat dinge vir Napoleon baie vergemaklik het - beëindig. Hulle wou 'n [[Duitse Bond]] stig waarin al die kleiner Duitse state saamgevat sou wees.
Ten eerstens is net die vier groot Europese lande verteenwoordig – die [[Verenigde Koninkryk]], [[Pruise]], [[Oostenryk]] en [[Rusland]]. Daarna is die herstelde [[Frankryk|Franse]] monargie deur [[Charles Maurice de Talleyrand-Périgord|Talleyrand]] ook verteenwoordig. Die vrede is deur hierdie vyf lande en ook, Spanje, Portugal en Swede bekragtig. Verskeie kleiner Europese lande is ook teenwoordig, maar hulle het nie die vrede onderteken nie.
Lyn 47:
==Territoriale nedersettings==
[[Lêer:Europa 1815.svg|duimnael|250px|Europa ná die Kongres van Wene]]
Die belangrikste territoriale nedersettings van die verdrag was soos volg:<ref name=Palmer>{{en}}{{cite book
|title = A Dictionary of Modern History 1789-1945
Line 64 ⟶ 65:
Die kongres het die [[Slawerny|slawehandel]] veroordeel en ook 'n protokol vir internasionale [[diplomasie]] ingestel.<ref name=Palmer/>
== Verwysings ==▼
{{Verwysings}}▼
=== Frankryk ===
Line 108 ⟶ 105:
=== Die Weense Kongres en ons geskiedenis ===
Soos [[België]] en talle ander gebiede in Europa, het die Kongresgangers in [[Wene|Wenen]] die Kaap aan vreemde oorheersers oorgedra - in die geval Brittanje. Baie Kaapse koloniste het nie genoeë geneem met die outokratiese Britse bestuur nie, en van die belangrikste gebeurtenisse in ons geskiedenis het daaruit voortgevloei.
▲== Verwysings ==
▲{{Verwysings}}
| |||