|
== Tegnologiebeleid en ekonomie ==
Tegnologiebeleid neem 'n "evolusionêre benadering 'om tegniese verandering, en hiermee verband hou met evolusionêre-groeiteorie, wat ontwikkel is deur [[Luigi Pasinetti]], J.S. Metcalfe, Pier Paolo Saviotti, en Koen Frenken en ander, gebou op die vroeë werk van [[David Ricardo]].<ref>Pasinetti, Luisi 1981 Structural change and economic growth, Cambridge University Press. J.S. Metcalfe and P.P. Saviotti (eds.), 1991, ''Evolutionary Theories of Economic and Technological Change'', Harwood, 275 pages. J.S. Metcalfe 1998, ''Evolutionary Economics and Creative Destruction'', Routledge, London. Frenken, K., Van Oort, F.G., Verburg, T., Boschma, R.A. (2004). ''Variety and Regional Economic Growth in the Netherlands – Final Report'' (The Hague: Ministry of Economic Affairs), 58 p. (pdf)</ref><ref>{{citation | doi = 10.1007/s00191-007-0081-5 | title = Export variety and the economic performance of countries | year = 2008 | last1 = Saviotti | first1 = Pier Paolo | last2 = Frenken | first2 = Koen | journal = Journal of Evolutionary Economics | volume = 18 | issue = 2 | pages = 201–218 }}</ref>
In teenstelling met die evolusionêre paradigma, beskou die klassieke [[politieke wetenskap]] leer tegnologie as 'n statiese 'black box"swart boks". Net so [[Neoklassiekebeskou neoklassieke ekonomie]] lekkernye tegnologie as 'n residuele, of eksogene faktor, om anders onverklaarbare groei te verduidelik (byvoorbeeld, skokke in die aanbod wat die produksie te verhoog, wat die vlak ewewigsprys in 'n ekonomie). In die Verenigde State van Amerika, die skepping van die VSA Kantoor van Wetenskap en Tegnologiebeleid gereageer het op die behoefte beleid benaderings waarin nie al die tegnologie as identies behandel op grond van hul sosiale of ekonomiese veranderlikes. Tegnologiebeleid is anders as wetenskapstudies, maar beide is beïnvloed deur [[Thomas Kuhn | Thomas Samuel Kuhn]]. Navorsing in die tegnologiebeleid-domein erken die belangrikheid van, onder andere, [[Vannevar Bush]], Moses Abramovitz, William J. Abernathy en James M. Utterback.
Tegnologiebeleid benader Wetenskap as die strewe na verifieerbare of falsifiable hipotese, terwyl die wetenskap studies het 'n post-moderne siening waarvolgens die wetenskap nie gedink aan 'n objektiewe werklikheid te kry. Tegnologiebeleid is selde post-modern. Die doel is die verbetering van die beleid en organisasies wat gebaseer is op 'n evolusionêre siening en verstand van die onderliggende wetenskaplike en tegnologiese beperkings betrokke by ekonomiese ontwikkeling, maar ook hul potensiaal. Byvoorbeeld, sommige [[skoon steenkool tegnologie]] via koolstofsekwestrasie en die toekenning van elektromagnetiese spektrum veiling is idees wat uit tegnologiebeleid skole. Die dominante ontwerp paradigma, wat ontwikkel is deur William J. Abernathy en James M. Utterback, is 'n idee met 'n beduidende implikasies vir innovasie, markstruktuur en mededingende dinamika beide binne en tussen lande wat na vore gekom van empiriese navorsing in [[tegnologiebestuur]], 'n domein van tegnlogiebeleid.
|
