Air France-vlug 4590: Verskil tussen weergawes

Vyf minute voor die Concorde se vertrek, het 'n Continental Airlines DC-10 wat opgestyg het na [[Newark, New Jersey|Newark]], [[New Jersey]], 'n titaniumlegeringstrook (deel van die enjinhulsel), 435 mm lank, 29-34 mm breed en sowat 1,4 millimeter dik, verloor tydens sy opstyg van dieselfde aanloopbaan. 'n Inspeksie van die aanloopbaan, wat geskeduleer was vir 15:00, is nie uitgevoer nie.

Gedurende die Concorde se opstygtyd, het hierdie stuk puin nog op die aanloopbaan gelê. Nadat die Concorde daaroor gery het, het dit 'n band in stukke gesny. 'n Groot stuk van die bandpuin (4,5 kilogram) tref die onderkant van die vliegtuigvlerk teen 'n beraamde spoed van 140 [[meter per sekonde]] (310 [[Myl per uur|mphmpu]]). Hoewel dit nie direk enige van die brandstoftenks laat lek nie, stuur dit 'n drukskokgolf uit wat die nommer vyf brandstoftenk by sy swakste punt laat bars, net bokant die onderstel. Brandstof lek onbeheerstonbeheers uit die onderkant van die vlerk, wat waarskynlik die brand veroorsaak het deur 'n elektriese vonk in die landingwielruim of deur kontak met warm dele van die enjin.

Op die punt van die brand se ontsteking het albei enjins krag verloor, maar enjin nommer-een het stadig herstel oor die volgende paar sekondes. 'n Groot bol vlamme bars uit en die vlugingenieur sluit enjin nommer-twee af in reaksie op 'n brandwaarskuwing en die kaptein se bevel. Lugverkeerbeheerder Gilles Logelin het die vlamme gewaar voordat die Concorde in die lug was, maar met slegs 2 km se aanloopbaan oor, en teen 'n spoed van 328 km/h was sydie kaptein se enigste opsie om maar op te styg. Die Concorde sou ten minste nog 3 km se aanloopbaan benodig het om veilig te kon stop.