Plunder: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
Sobaka (besprekings | bydraes) →In gewapende konflik: bywerk |
||
Lyn 10:
[[File:Spaanse Furie - De plundering van Mechelen door de hertog van Alba in 1572 (Frans Hogenberg).jpg|thumb| Die oormame en plundering van [[Mechelen]] deur Spaanse troepe gelei deur die hertog van Alba, 2 Oktober 1572.]]
Plundery deur 'n oorwinnende [[leër]] tydens oorlog was 'n algemene gebruik in die geskiedenis.<ref name=":0">{{Cite journal|last=Sandholtz|first=Wayne|date=2008|title=Dynamics of International Norm Change: Rules against Wartime Plunder|url=https://doi.org/10.1177/1354066107087766|journal=European Journal of International Relations|language=en|volume=14|issue=1|pages=101–131|doi=10.1177/1354066107087766|issn=1354-0661}}</ref> Voetsoldate beskou plundering as 'n manier om 'n dikwels skamele inkomste aan te vul<ref name=hsc>Hsi-sheng Chi, ''Warlord politics in China, 1916–1928'', Stanford University Press, 1976, {{ISBN|0-8047-0894-0}}, str. 93</ref> en oordrag van rykdom word deel van die viering van die oorwinning. In die nasleep van die [[Napoleontiese Oorloë|Napoleontiese oorloë]], en in die besonder na die [[Tweede Wêreldoorlog]], het norme teen oorlogsbuit algemeen aanvaar geword.<ref name=":0" />
In die leierskapstrukture het die trotse uitstalling van die geplunderde buit 'n integrale deel gewees van die tipiese Romeinse triomf, en vir [[Djengis Khan]] was dit nie ongewoon om te verkondig dat die grootste geluk was "om jou vyande te oorwin ... om hulle van hul rykdom te beroof". <ref>Henry Hoyle Howorth [https://books.google.com/books?id=e4PErdXlLhwC&pg=PA110 ''History of the Mongols from the 9th to the 19th Century: Part 1 the Mongols Proper and the Kalmyks''], Cosimo Inc. 2008.</ref>
In oorlogvoering in antieke tye het die buit van oorlog die verslaande bevolking ingesluit, wat dikwels slawe gemaak het. Vroue en kinders kon opgeneem word in die oorwinnende land se bevolking, as byvroue, [[eunug]]s en [[slaaf|slawe]].<ref>John K. Thorton, ''African Background in American Colonization'', in ''The Cambridge economic history of the United States'', Stanley L. Engerman, Robert E. Gallman (ed.), Cambridge University Press, 1996, {{ISBN|0-521-39442-2}}, bl. 87. " Afrikastate het oorlog gevoer om slawe te bekom [...] aanvalle wat blykbaar meer gemoeid was met die verkryging van buit (insluitend slawe) as ander doelstellings."</ref><ref>Sir John Bagot Glubb, ''The Empire of the Arabs'', Hodder and Stoughton, 1963, bl.283. '... duisend Christengevangenes het deel uitgemaak van die buit en is daarna as slawe op die markte van [[Sirië]] verkoop ".</ref> In ander pre-moderne samelewings was voorwerpe gemaak van edelmetale die voorkeur teiken vir oorlogsplundering, hoofsaaklik vanweë die gemaklikheid om dit te vervoer. In baie gevalle het plundering die geleentheid gebied om skatte te bekom wat andersins nie verkrygbaar sou wees nie. Sedert die 18de eeu het kunswerke toenemend 'n gewilde teiken geword. In die dertigerjare, en nog meer tydens die [[Tweede Wêreldoorlog]], het [[Nazi-Duitsland]] grootskaalse en georganiseerde plundering van [[kuns]] en [[eiendom]] beoefen, veral in die Nazi-besette [[Pole]].<ref>{{in lang|pl}} J. R. Kudelski, ''Tajemnice nazistowskiej grabieży polskich zbiorów sztuki'', Warszawa 2004.</ref><ref>{{cite news| url= http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/arts/2291481.stm | work= BBC News | title= Nazi loot claim 'compelling' | date= 2 Oktober 2002 | access-date= 11 Mei 2010}}</ref>
== Verwysings ==
| |||