Plunder: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 23:
Beide die [[internasionale reg]] en internasionale verdrae verbied plundery in gewapende konflik.<ref name="ICRC" /> Die verbod op plundering word deur die Lieber-kode, die Brussel-verklaring (1874) en Oxford Handves erken. Die Haagse konvensies van 1899 en 1907 (aangepas in 1954) verplig militêre magte nie net om vernietiging van vyandelike eiendom te vermy nie, maar om beskerming daaraan te bied.<ref name=hague>Barbara T. Hoffman, [https://books.google.com/books?id=yvXTcGC5CwQC&pg=PA57 ''Art and Cultural Heritage: Law, Policy, and Practice''], Cambridge University Press, 2006, bl. 57. {{ISBN|0-521-85764-3}}</ref> Artikel 8 van die Statuut van die Internasionale Strafhof bepaal dat in 'n internasionale oorlogvoering die "plundering van 'n stad of plek, selfs as dit deur aanval geneem word", as 'n oorlogsmisdaad geld.<ref name="ICRC" /> In die nasleep van die Tweede Wêreldoorlog is 'n aantal oorlogsmisdadigers vervolg vir plundering. Die Internasionale Strafhof vir die voormalige Joego-Slawië (vanaf 1993 tot 2017) het verskeie vervolgings vir plundering geïnstigeer.<ref name="ICRC" />
 
Die [[Geneefse konvensies|vierde Genève-konvensie]] van 1949 verbied eksplisiet plundering van burgerlike eiendom gedurende oorlogstyd.<ref name="ICRC" /><ref name=gen>E. Lauterpacht, C. J. Greenwood, Marc Weller, [https://books.google.com/books?id=5xVSkGtcT5YC&pg=PA154 ''The Kuwait Crisis: Basic Documents''], Cambridge University Press, 1991, bl. 154. {{ISBN | 0-521-46308-4}}</ref>
 
== Verwysings ==