L. Ron Hubbard

In die vroeë 1950's het L Ron Hubbard, 'n wetenskaplike, skrywer en wêreldreisiger, 'n opskudding in die VSA veroorsaak met 'n nuwe doktrine wat hy "Dianetics" genoem het. Die Kerk van Sciëntologie sou later tot stand kom as direkte uitvloeisel van hierdie doktrine. Lafayette Ronald Hubbard is op 13 Maart 1911 in Tilden, Nebraska (VSA), gebore en het van jongs af 'n intense belangstelling gehad in die werking van die menslike verstand en denke. Volgens die Kerk van die Sciëntologie se amptelike biografie oor hom het hy as jong man die geleentheid gehad om verskeie wêreldreise aan te pak, waartydens hy onder meer in aanraking gekom het met Oosterse gelowe en filosofieë soos die Hindoeïsme, Boeddhisme en Taoïsme. Hy het later onder meer wiskunde, ingenieurswese en kernfisika aan die George Washington-universiteit bestudeer en was ook 'n vlootoffisier tydens die Tweede Wêreldoorlog. Hubbard is swaar gewond in die Oorlog, en dit was tydens die lang herstelperiode dat hy sy doktrine van Dianetics heeltemal kon formuleer. Hy het ook sy herstel toegeskryf aan die toepassing van elemente van hierdie doktrine op homself.

Die begin: Dianetika

In 1950 is die publikasie van L Ron (soos Sciëntoloë vandag na hom verwys) se boek Dianetics: The Modern Science of Mental Health begroet met skeptisisme deur baie lede van die wetenskaplike gemeenskap, maar die publiek was gou gaande daaroor. Aan die einde van dieselfde jaar is die Hubbard Dianetic Research Foundation gestig en is die beginsels van "Dianetics" (Dianetika) eers op verskeie plekke in die VSA en daarna ook in onder meer Nieu-Seeland, Australië en Suid-Afrika toegepas.

Twee komponente van verstand

Volgens die doktrine van Dianetika bestaan die menslike verstand (Engels: "mind") uit twee komponente, naamlik die analitiese en die reaktiewe. Die analitiese - soortgelyk aan Sigmund Freud se begrip van "ego" - is die bewustelike deel van die verstand wat 'n mens deurentyd gebruik. Wanneer 'n persoon egter blootgestel word aan negatiewe emosionele ervarings, skok of fisieke pyn, sluit die analitiese verstand outomaties af en neem die reaktiewe verstand sy funksies oor. Die reaktiewe verstand neem in hierdie tye kennis van alles wat gebeur, maar wanneer die analitiese verstand later weer in beheer is, kan die persoon nie noodwendig die besonderhede onthou nie. Die "opnames" van die reaktiewe verstand word "engramme" genoem en as dit nie verwyder of "uitgevee" word nie, verhinder dit 'n mens om tot sy volle potensiaal te ontwikkel. Tydens terapeutiese sessies wat ouditering (Engels: "auditing") genoem word, word die persoon gehelp om engramme op te spoor, deur te werk en uit te wis. Die doel van hierdie sessies, wat deur 'n "ouditeur" gelei word, is om die individu te help om "skoon" te word sodat sy analitiese verstand kan funksioneer sonder die negatiewe uitwerking van die reaktiewe verstand en sy engramme.