Groepsgebiedewet: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
No edit summary
Lyn 1:
Groepsgebiedewet was die titel van drie wette van die Parlement van Suid -Afrika wat uitgevaardig is onder die apartheidsregering van Suid -Afrika. Die dade het rassegroepe aan verskillende woon- en sakegedeeltes in stedelike gebiede toegeken in 'n stelsel van stedelike apartheid. 'N Uitwerking van die wet was om mense van kleur uit te sluit van die woon in die mees ontwikkelde gebiede, wat beperk was tot blankes (Seepunt, Claremont). Dit het baie kleurlinge vereis om groot afstande van hul huise te pendel om te kon werk. Die wet het daartoe gelei dat mense van kleur met geweld verwyder is omdat hulle in die 'verkeerde' gebiede gewoon het. Die meerderheid wat bruin was, het baie kleiner gebiede (bv. Tongaat, Grassy Park) gekry om in te woon as die blanke minderheid wat die grootste deel van die land besit het. Paswette vereis dat mense van kleur pasboeke en later 'naslaanboeke', [1], soortgelyk aan paspoorte, moet saamneem om die 'wit' dele van die land binne te gaan.
Die '''Groepsgebiedewet van 1950''' (Wetnr. 41 van 1950) was 'n landswet wat ingevolge die [[apartheid]]stelsel in [[Suid-Afrika]] geskep is om verskillende dele van residensiële en sakegebiede in stede en dorpe eksklusief aan verskillende rasse toe te ken.
 
Die eerste Groepsgebiedewet, die Groepsgebiedewet, 1950 is op 7 Julie 1950 afgekondig en is oor 'n tydperk van etlike jare geïmplementeer. Dit is deur die parlement gewysig in 1952, 1955 (twee keer), 1956 en 1957. Later in 1957 is dit herroep en weer in gekonsolideerde vorm aangeneem as die Group Areas Act, 1957, wat in 1961, 1962 en 1965 gewysig is. In 1966 is die weergawe op sy beurt herroep en heraangestel as die Groepsgebiedewet, 1966, wat in 1969, 1972, 1974, 1975, 1977, 1978, 1979, 1982 en 1984 gewysig is. saam met baie ander diskriminerende wette, op 30 Junie 1991 deur die Wet op die afskaffing van rasgerigte grondmaatreëls, 1991.
'n Gevolg van die wet was dat sogenaamde nie-blankes verhoed is om ekonomies lewensvatbare gevestigde [[voorstad|buurte in dorpe en stede]] te bewoon of ondernemings daar te bedryf. Hierdie gebiede is byna deurgaans tot [[Blanke Suid-Afrikaners|wit gebiede]] verklaar.
 
Ook moes mense van ander rasse groot afstande reis vanuit hul toegekende gebiede buite dorpe en stede om te kon werk of ander sosiale en ekonomiese aktiwiteite uit te voer. Die wet het ook tot gedwonge verskuiwing van nie-wit Suid-Afrikaners gelei. Bekende voorbeelde hiervan sluit in die verskuiwings in [[Kaapstad#Distrik Ses|Distrik Ses]], [[Sophia Town]], [[Marabastad, Pretoria|Marabastad]] en [[Cato Manor]].
 
Die wet is uiteindelik 41 jaar later op [[30 Junie]] [[1991]] saam met die ''Land Act of 1913'' herroep.
 
== Agtergrond ==
 
Na die algemene verkiesing van 1948 het D.F. Malan se administrasie het begin met sy apartheidsbeleid wat probeer het om die rasse in Suid -Afrika te skei. Die regering het gehoop om dit te bereik deur 'afsonderlike ontwikkeling' van die rasse, en dit het wette aangeneem wat 'n onderskeid tussen sosiale, ekonomiese, politieke en, in die geval van die Groepsgebiedewet, geografiese lyne sou verseker. Die Groepsgebiedewet kan beskou word as 'n uitbreiding van die Asiatiese Grondbesitwet, 1946. Nelson Mandela het in sy boek, Long Walk to Freedom, gesê dat "die Wet op Groepsgebiede die grondslag van apartheid in die woonbuurt was. Volgens sy regulasies het elke rassegroep kon grond besit, persele beset en slegs in sy eie aparte gebied handel dryf. Indiërs kon voortaan slegs in Indiese gebiede woon, Afrikane in Afrikaans, Kleurlinge in gekleurdes. As blankes die grond of huise van die ander groepe wou hê, kon hulle eenvoudig verklaar dat land 'n wit gebied en neem dit. "
 
== Bepalings ==
Die wet het die goewerneur-generaal gemagtig om sekere geografiese gebiede te verklaar vir die uitsluitlike besetting van spesifieke rassegroepe. Die statuut het veral drie sulke rassegroepe geïdentifiseer: blankes, kleurlinge en inboorlinge. Hierdie gesag is uitgeoefen op advies van die Minister van Binnelandse Sake en die Raad vir Groepsgebiede.
 
Sodra 'n gebied deur sekere rassegroepe slegs vir besetting aangewys is, sou die afkondiging vir ten minste een jaar nie van krag wees nie. Nadat hierdie tyd verstryk het, het dit 'n strafregtelike oortreding geword om in daardie gebied in besit te bly, met die straf moontlik 'n boete en twee jaar gevangenisstraf.
 
Die wet is ook van toepassing op ondernemings met rasse -benaming wat toegepas word op grond van die individue wat 'n beherende belang in die onderneming het.
 
== Impak ==
Die Wet het 'n effektiewe hulpmiddel geword in die afsonderlike ontwikkeling van rasse in Suid -Afrika. Dit het die Minister van Binnelandse Sake ook 'n mandaat gegee om nie-blankes met geweld uit waardevolle stukke grond te verwyder sodat hulle wit nedersettings kan word.
 
Een van die bekendste gebruike van die Groepsgebiedewet was die vernietiging van Sophiatown, 'n voorstad van Johannesburg. Op 9 Februarie 1955 het 2 000 polisiemanne begin om inwoners na Meadowlands, Soweto, te verwyder en 'n nuwe wit gebied met die naam Triomf (Victory) opgerig
 
== Eksterne skakels ==