Groepsgebiedewet: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Lyn 1:
'''Groepsgebiedewet''' was die titel van drie wette van die [[Parlement van [[Suid-Afrika]] wat uitgevaardig is onder die land se [[apartheid]]sregering. Die wet het rassegroepe in stadsgebiede in verskillende woon- en sakegedeeltes ingedeel volgens 'n stelsel van stedelike apartheid. 'n Uitwerking van die wet was dat mense van kleur uitgesluit is van die bes ontwikkelde woongebiede, wat beperk was tot wit mense (soos [[Seepunt]] en [[Claremont]]). Dit het meegebring dat baie bruin mense groot afstande van hulle huise na hulle werk moes aflê. Van die mense van kleur is gedwing om uit die "verkeerde" gebiede te trek. Die meerderheid, wat gekleurd was, het baie kleiner gebiede (soos [[Tongaat]] en [[Grassy Park]]) gekry om in te woon, terwyl die wit minderheid die grootste deel van die land besit het. Paswette het vereis dat mense van kleur pasboeke en later "naslaanboekebewysboeke",<ref>Women's Anti-Pass Law Campaigns in South Africa http://africanhistory.about.com/od/apartheid/a/WomensAntiPass.htm</ref> soortgelyk aan paspoorte, moes saamdra om die "wit" gebiede binne te gaan.
 
Die eerste Groepsgebiedewet, die '''Groepsgebiedewet, 1950''', is op 7 Julie 1950 afgekondig en oor 'n tydperk van etlike jare in werking gestel. Dit is in 1952, 1955 (twee keer), 1956 en 1957 deur die Parlement gewysig. Later in 1957 is dit herroep en weer in gekonsolideerde vorm aangeneem as die '''Groepsgebiedewet, 1957''', wat in 1961, 1962 en 1965 gewysig is. In 1966 is dié weergawe ook herroep en vervang deur die '''Groepsgebiedewet, 1966''', wat in 1969, 1972, 1974, 1975, 1977, 1978, 1979, 1982 en 1984 gewysig is. Dit is saam met baie ander diskriminerende wette op 30 Junie 1991 herroep deur die Wet op die afskaffing van rasgebaseerde grondreëlings, 1991.
 
== Agtergrond ==
Ná die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1948]] het [[D.F. Malan]] se administrasie begin met sy apartheidsbeleid, wat probeer het om die rasse in Suid-Afrika te skei. Die regering het gehoop om dit te bereik deur "afsonderlike ontwikkeling" van die rasse, en het wette uitgevaardig wat 'n onderskeid sou verseker met sosiale, ekonomiese, politieke en, in die geval van die Groepsgebiedewet, geografiese lyne langs.<ref>http://www.sahistory.org.za/article/history-separate-development-south-africa The History of Separate Development in South Africa</ref> Die Groepsgebiedewet kan beskou word as 'n uitbreiding van die Asiatiese Grondbesitwet, 1946.<ref>{{cite book |last=Davenport |first=T.R.H. |date=1978 |title=South Africa: A Modern History |publisher=CUP |page=259-9 }}</ref>
 
[[Nelson Mandela]] het in sy boek ''Long Walk to Freedom'' gesê "die Groepsgebiedewet was die grondslag van apartheid in die woonbuurte. Volgens die regulasies daarvan kon elke rassegroep net grond besit, persele beset en handeldryf in sy eie, aparte gebiede. Indiërs kon voortaan slegs in Indiërgebiede woon, swart mense in swart gebiede en bruin mense in bruin gebiede. As wit mense die grond of huise van die ander groepe wou hê, kon hulle dit eenvoudig as 'n wit gebied verklaar en dit neem."<ref>Mandela, Nelson (1994). ''The Long Walk to Freedom''. Little Brown Book.</ref>