Filmbedryf in Afrika: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 8:
=== Koloniale era ===
Gedurende die koloniale era is Afrika grotendeels verteenwoordig deur Westerse rolprentmakers. In die eerste dekades van die twintigste eeu het Westerse rolprentmakers films gemaak wat swart Afrikane as "eksotiese mense", "onderdanige werkers" of as "wild of kannibalisties" voorstel. 'n Voorbeeld is ''Kings of the Cannibal Islands'' in 1909, ''Voodoo Vengeance'' (1913) en ''Congorilla'' (1932).<ref name="Hayward, Susan 2006. bl. 426-442"/> Films uit die koloniale era het Afrika as eksoties uitgebeeld, sonder geskiedenis of [[kultuur]]. Voorbeelde is volop en sluit in "oerwoudstories" wat gebaseer is op die [[Tarzan]]-karakter wat deur [[Edgar Rice Burroughs]] en die avontuurfilm ''The African Queen'' (1951) geskep is, en verskillende verwerkings van H. Rider Haggard se roman ''King Solomon's Mines'' (1885).<ref name="authentic">{{cite journal | author=Murphskirty, David| title=Africans Filming Africa: Questioning Theories of an Authentic African Cinema| journal=Journal of African Cultural Studies| year=2000| volume=13| issue=2| pages=239–249| doi=10.1080/713674315| jstor=1771833| s2cid=55143264}}</ref> Baie vroeë etnografie "het daarop gefokus om die verskille tussen inheemse mense en die blanke beskaafde man te beklemtoon, en sodoende koloniale propaganda te versterk". <ref>{{cite web|url=https://www.cinefiliaritrovata.it/the-anti-colonial-gaze-in-ethnographic-cinema-voyage-au-congo-e-marquis-de-wavrin/ |title=The anti-colonial gaze in ethnographic cinema: "Voyage au Congo" e "Marquis de Wavrin" |date=1 Julie 2018| access-date=18 Oktober 2018| publisher=Cinefilia ritrovata }}</ref> Marc Allégret se eerste film, ''Voyage au Congo'' (1927), het die Masa-mense met respek uitgebeeld, veral 'n jong Afrikaan wat sy boetie vermaak het met 'n [[krokodil]] op 'n tou. Tog word die Afrika inwoners uitgebeeld as mense, maar nie as gelykes nie; 'n dialoogkaart verwys byvoorbeeld na die bewegings van 'n tradisionele dans as naïef. Sy minnaar, skrywer André Gide, vergesel Allégret en skryf 'n boek met die titel ''Voyage au Congo.'' Allégret het later ''Zouzou'' gemaak met [[Josephine Baker]], die eerste bekende rolprent met 'n swart vrou in 'n hoofrol. Baker het 'n sensasie in die kunstetoneel in [[Parys]] veroorsaak deur te dans in die ''Revue Nègre'' [fr] geklee slegs in 'n string piesangs.
 
In die Franse kolonies is Afrikane deur die Laval-besluit van 1934 verbied om hul eie films te maak.<ref>{{cite journal|author=Barlet, Olivier |title= The Ambivalence of French Funding |journal=Black Camera |volume=3 |number=2 |year=2012| pages=205–16 |doi=10.2979/blackcamera.3.2.205|jstor=10.2979/blackcamera.3.2.205 |s2cid= 143881053 }}</ref><ref>Diawara, Manthia (1992). ''African Cinema: Politics and Culture''. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, bl 22–23.</ref> Die verbod belemmer die groei van film as 'n middel tot Afrikaanse uitdrukking, polities, kultureel en artistiek.<ref>Halhoul, Khalid (2012). "Using African Cinema to Shift Cultural Perceptions." ''Utne Reader'' (Junie/Julie 2012 uitgawe). Mixed Media Section, bl. 78–79.</ref> Die Kongolese Albert Mongita het in 1951 wel ''The Cinema Lesson'' gemaak en in 1953 het Mamadou Touré ''Mouramani'' gemaak op grond van 'n volksverhaal oor 'n man en sy hond.<ref>{{cite web|title=Caught in the Undertow: African Francophone Cinema in the French New Wave |url=http://sensesofcinema.com/2010/feature-articles/caught-in-the-undertow-african-francophone-cinema-in-the-french-new-wave/ |author=Wes Felton |date=Desember 2010|publisher=Senses of Self}}</ref> In 1955 het Paulin Soumanou Vieyra-oorspronklik uit [[Benin]], maar opgevoed in [[Senegal]]-saam met sy kollegas van ''Le Group Africain du Cinema'' 'n kortfilm in Parys, ''Afrique-sur-Seine'' (1955), gemaak. Vieyra is opgelei in die rolprentwese aan die ''Institut des hautes études cinématographiques'' (IDHEC) in Parys, en ondanks die verbod op filmvervaardiging in Afrika, is toestemming verleen om 'n film in Frankryk te maak.<ref>Diawara (1992), ''African Cinema'', bl. 23.</ref> ''Afrique Sur Seine'', wat beskou word as die eerste film wat deur 'n swart Afrikaan geregisseer is, ondersoek die probleme om 'n Afrikaan te wees in Frankryk uit die 1950's.<ref>Gugler, Josef (2003). ''African Film: Re-Imagining a Continent''. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, bl. 3.</ref>
 
== Verwysings ==