Wright-broers: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) →1901: bywerk Etiket: Disambiguation links |
Sobaka (besprekings | bydraes) k →1901: opruim |
||
Lyn 128:
|}
Die Wrights het hierdie vergelyking gebruik om die hoeveelheid hefkrag wat 'n vlerk sou produseer, te bereken. Deur die jare is 'n wye verskeidenheid waardes vir die Smeaton-koëffisiënt gemeet; Chanute het tot 50 van hulle geïdentifiseer. Wilbur het geweet dat Langley byvoorbeeld 'n laer getal as die tradisionele een gebruik het. Wilbur wou die korrekte Smeaton-waarde bevestig en sy eie berekeninge uitgevoer met behulp van metings wat ingesamel is tydens vlieër en sweefvlugte van die 1901 sweeftuig. Sy resultate het korrek getoon dat die koëffisiënt baie naby 0,0033 was (soortgelyk aan die getal wat Langley gebruik het), nie die tradisionele 0,0054 nie, wat die voorspelde styging aansienlik sou oordryf.<ref name=Crouch-1989
{{ |last=Crouch |first=Tom D.
|year=1989
|title=The Bishop's Boys
}}</ref>{{rp|pages=220–221}}
Die broers het besluit om uit te vind of Lilienthal se gegewens vir die hefkoëffisiënte korrek is. Hulle het 'n eksperimentele apparaat ontwerp wat bestaan uit 'n vrydraaiende fietswiel wat horisontaal voor die stuur van 'n fiets gemonteer is. Die broers het om die beurt die fiets sterk getrap en lugvloei oor die horisontale wiel geskep. 'n [[Vlerkprofiel]] en 'n plat bord wat 90 ° weg gemonteer is, is vertikaal aan die wiel vasgemaak. Soos die lug by die vlerkprofiel verby beweeg, sou die hefkrag wat dit genereer, indien nie versteur nie sou die wiel laat draai.
| |||