Aleksei Nikolajewitsj, tsarewitsj van Rusland: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Paar goed
Lyn 57:
Die tsaar en tsaritsa het die siekte geheim gehou van die Russiese volk, omdat hulle bekommerd was oor wat die reaksie sou wees, veral wat die troonopvolging betref. Aleksei het deur sy kort lewe dikwels interne bloedings gehad en dit het veroorsaak dat hy selfs ’n ruk lank nie kon loop nie. Hy was in dié tyd eers aan ’n rolstoel gekluister en het later ’n ruk lank beenysters gedra.
 
Vanweë die geheimhouding om die siekte het talle gerugte die ronde gedoen. Raaiskote oor wat die tsarewitsj kon makeer, het gewissel van 'n vorm van [[tuberkulose]] tot 'n gebrek aan 'n laag van sy vel<ref>Ular, Russia from Within, p. 41</ref> tot 'n gevolg van die swak saniteit in die keiserlike paleise.<ref>The Three-year-old Heir to the Throne of the Czar’, Current Literature 43, no. 1, July 1907, p. 38</ref> Nadat Aleksei eenkeer by Spala gebloei het, het die Amerikaanse pers gegis dat hy "in 'n onbewaakte oonblik deur 'n [[Nihilisme|nihilis]] gesteek is".<ref>Daily News, Maryland, 23 Oktober 1912</ref>
 
[[Beeld:Alexei Nikolaievich of Russia and boatswain Derevenko.jpeg|thumb|200px|Aleksei en Derewenko.]]
Lyn 63:
Sy hemofilie was so erg dat klein beserings soos 'n blou kol, 'n neus wat bloei of 'n sny sy lewe kon kos. Sy ouers was konstant oor hom bekommerd. Die lang rukke wat hy siek was of herstel het, het ook ingemeng met Aleksei se kinderlewe en opvoeding.<ref>{{Cite web |last=Yegorov, O. |date=2018-02-21 |title=Royal diseases: 4 Russian rulers and heirs leveled by sickness |url=https://www.rbth.com/history/327649-royal-diseases-4-russian-rulers-who-had-serious-illnesses |access-date=2020-02-19 |publisher=Russia Beyond the Headlines |language=en}}</ref>
 
Nikolaas en Aleksandra het geglo [[Grigori Raspoetin]], 'n lekeprediker en (volgens sy aanhangers) geloofsgeneser, kon Aleksei genees. Baie mense het hulle nie geglo nie. In die herfs van 1907 het Aleksei geval en sy been seergemaak. Hy het intern begin bloei.<ref>Helen Rappaport, Romanov Sisters, p. 111.</ref> Nikolaas se suster groothertogin Olga Aleksandrowna, het geskryf: "Die arme kind lê in sulke groot pyn, met donker vlekke onder sy oë en sy klein lyfie heeltemal verwronge, en die been vreeslik geswel."<ref>Vorres, Last Grand Duchess, p. 142</ref> Die dokters hon niks doen nie. Raspoetin is laat kom en hy het by Aleksei se bed gebid en toe gesê: "Slaap nou."<ref>Helen Rappaport, Romanov Sisters, p. 112</ref> Kort nadat Raspoetin weg is, het die swelwelswelsel begin sak. Die volgende oggend het Alekei al regop in die bed gesit, hy het geen koors gehad nie en sy oë was helder.<ref>Vorres, Last Grand Duchess, pp. 142–3</ref>
 
In September 1912 het Aleksei en sydie gesin 'n oord in [[Pole]] besoek, waar Aleksei op 5 September in 'n roeiboot gespring en sy lies beseer het. 'n Groot blou kol het dadelik verskyn, maar binne 'n week verdwyn.<ref>M. Nelipa (2015) Alexei. ''Russia's Last Imperial Heir: A Chronicle of Tragedy'', pp. 76-77.</ref> Later het die gesin in Spala gebly. Op 2 Oktober het Aleksei en Aleksandra in die woud gaan ry. Die geskud het veroorsaak dat hy weer begin bloei het.<ref>Helen Rappaport, Romanov Sisters, p. 179.</ref> Hy moes bewusteloos uit die perdekar gelaai word. Elf dae lank het hy geskree van die pyn.<ref>Simon Sebag Montefiore, The Romanovs, p. 555</ref> Op 6 Oktober was Aleksei se temperatuur gevaarlik hoog en hy het in sy maag gebloei. On 8 Oktober het hy die laaste sakrament ontvang.<ref>M. Nelipa (2015) ''ALEXEI, Russia's Last Imperial Heir: A Chronicle of Tragedy.'' Chapter III, p. 84.</ref> Op 10 Oktober het 'n mediese bulletin in koerante Aleksei se komende dood aangekondig.
 
Op 9 Oktober het Aleksandra Raspoetin gekontak en 'n telegram van hom gekry: "Die kleinman sal nie sterf nie. Moenie dat die dokters hom te veel pla nie."<ref>[[#Fuhrman|Fuhrmann]], pp. 100–101.</ref> Aleksei se temperatuur het gedaal en hy het begin verbeter. Die dokters was verstom.<ref>Mossolov, Court, p. 152</ref> Op 19 Oktober het hy ophou bloei. Hy moes daarna beenstutte dra om hom weer te help loop.<ref>M. Nelipa (2015) ''Alexei,'' p. 93.</ref>
Lyn 72:
 
Pierre Gilliard het in 1921 in sy [[memoires]] geskryf:
{{quote|Die tsaar het vir 'n lank ruk Raspoetin se invloed teengestaan. Hy het hom aanvanklik verdra omdat hy dit nie durf waag het om die tasrinatsaritsa se vertroue in hom te ondermyn nie – dié vertroue het haar aan die lewe gehou. Hy wou hom nie wegstuur nie, want as Aleksei Nikolajewitsj sou sterf, sou hy in die oë van die moeder die moordenaar van sy eie seun wees.<ref>{{Cite book |last=Gilliard |first=Pierre |url=https://archive.org/stream/thirteenyearsatr00gill#page/176/mode/2up |title=Thirteen Years at the Russian Court |publisher=Hutchinson & Co. |others=Vertaal deur F. Appleby Holt |year=1921 |edition=3de |location=Londen |pages=177–178 |access-date=7 Junie 2015}}</ref>}}
 
Waarnemers en geleerdes het verskillende menings oor Raspoetin se oënskynlik positiewe invloed op die seun: Baie glo hy het [[hipnose]] gebruik, vir die seun [[kruie]] gegee, of sy raad dat die dokters hom nie ontstel nie het die seun help genees. Ander raai hy het met behulp van sy vertroueling in die hof, die hofdame Anna Wiroebowa, sy "verskyningstye" so beplan dat Aleksei reeds aan die herstel was as hy daar aankom; hy het dan die eer vir die seun se herstel vir homself toegeëien. Raspoetin het egter eers in 1913 in hipnose begin belangstel, en die keiserlike hof het die gebruik van die soort kruie wat hy sou gebruik het, afgekeur.<ref>[http://www.alexanderpalace.org/alexandra/XV.html "The Life and Tragedy of Alexandra – Chapter XV – A Mother's Agony – Rasputin"]</ref>
 
King glo verduidelikings soos dié hier bo neem nie in ag dat Raspoetin soms 2&nbsp;600&nbsp;km van die seun af was wanneer hy hom gesond gemaak het nie.<ref name="foreignaffairs.com">Bernard Pares (6 Januarie 1927) [http://www.foreignaffairs.com/articles/68834/sir-bernard-pares/rasputin-and-the-empress-authors-of-the-russian-collapse "Rasputin and the Empress: Authors of the Russian Collapse"], ''Foreign Affairs''. Besoek op 15 Julie 2014.</ref> Volgens Moynahan het Raspoetin bewonderaars bymekaargemaakaangetrek met sy persoonlikheid en nie met truuks nie.<ref>[[#Moynahan|Moynahan]], p. 165.</ref> Shelley sê die geheim van Raspoetin se mag lê in sy kalm, sagte krag en in sy oortuiging.<ref>G. Shelley (1925), ''The Speckled Domes. Episodes of an Englishman's life in Russia'', p. 60.</ref>
 
Gilliard<ref>[http://www.litmir.net/br/?b=220457&p=11 Le Précepteur des Romanov by Daniel GIRARDIN] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160101021756/http://www.litmir.net/br/?b=220457&p=11 |date=1 January 2016 }}</ref> en ander spekuleer dat Raspoetin die toediening van [[aspirien]] stopgesit het. Dié pyndoder is al sedert 1899 beskikbaar, maar sou Aleksei se toestand vererger het<ref>{{cite book|author=Diarmuid Jeffreys|year=2004|title=Aspirin: The Remarkable Story of a Wonder Drug|url=https://archive.org/details/aspirinremarkabl00jeff|url-access=registration|publisher=Bloomsbury Publishing}}[https://books.google.com/books?id=EwMndWYjLX8C&lpg=PT78&ots=oizwfrRWdn&dq=rasputin%20aspirin&hl=nl&pg=PT78#v=onepage&q=rasputin%20aspirin&f=false]</ref> omdat dit 'n bloedverdunner is wat keer dat bloed stol. Dit sou ook die swelling en pyn vererger.<ref>{{cite journal | pmc = 535471 | page=1408 | volume=329 | issue=7479 | journal=BMJ | title=Aspirin: The Story of a Wonder Drug | doi=10.1136/bmj.329.7479.1408| year=2004 | last1=Lichterman | first1=B. L. }}</ref><ref>[http://www.fohbc.org/PDF_Files/Heroin_Aspirin_Part2_CMunsey.pdf HEROIN® and ASPIRIN® The Connection! & The Collection! - Part II deur Cecil Munsey]</ref>