Britse mandaat van Palestina: Verskil tussen weergawes

|gebied = Autonomiczny mandat Strefy GazyMiddeooste

<ref name=":0" />Die '''Britse Mandaat van Palestina''', soms na verwys as die '''Mandaat van Palestina''' ([[Arabies]]: الانتداب البريطاني على فلسطين, [[Engels]]: ''Mandatory Palestine'', [[Hebreeus]]: המנדט הבריטי), was 'n [[Volkebond]]mandaat wat na die [[Eerste Wêreldoorlog]] ontstaan het toe die [[Ottomaanse Ryk]] volgens die [[Verdrag van Sèvres]] verdeel is. Die Britse Mandaat van Palestina het bestaan uit die gebied van die hedendaagse [[Jordanië]], [[Israel]], die [[Wesoewer]] en die [[Gasastrook]]. Die grense van die Mandaat van Palestina het gestrek van die [[Middellandse See]] tot die weste van die [[Franse Mandaat van Libanon]], [[Franse Mandaat van Sirië]], en die [[Britse Mandaat van Mesopotamië]] in die Noorde, die [[Saoedi-Arabië|Koninkryk van Saoedi Arabië]] aan die ooste en suide, en die Koninkryk van [[Egiptiese Arabies|Egipte]] aan die suidweste.

Die Britse Mandaat het gefunksioneer van [[1923]] tot met die onafhanklikheid van Transjordanië in [[1946]] en van [[Israel]] in 1948. Die oogmerk van die Volkebondmandaat was om die disfunsionele [[Ottomaanse Ryk]], wat sedert die [[16de eeu]] in beheer van die Middeooste was, te administreer, "tot op 'n stadium wat hulle op hulle eie sou kon staan."<ref name=":0">"Mandate for Palestine," Encyclopedia Judaica, Vol. 11, p. 862, Keter Publishing House, Jerusalem, 1972</ref>