Veelvuldige sklerose: Verskil tussen weergawes

'''Veelvuldige sklerose''' (VS) (ook soms bekend as '''verspreide sklerose''') (Latyns: ''encefalomyelitis disseminata'') is 'n siekte waarin die isolerende bedekkings van [[senuwee]]selle in die [[brein]] en [[rugmurg]] beskadig word.{{R|NIH2015}} Hierdie skade ontwrig die vermoë van dele van die [[Perifere senuweestelsel|senuweestelsel]] om seine oor te dra en lei tot 'n verskeidenheid simptome, insluitend fisieke, geestelike en soms psigiatriese probleme.{{R|pmid18970977|pmid11955556|Murray}} Spesifieke simptome kan dubbelsig, blindheid in een oog, spierswakheid en probleme met sensasie of koördinasie insluit.{{R|NIH2015}} VS neem verskillende vorme aan, met nuwe simptome wat óf in geïsoleerde aanvalle (terugvalvorms) voorkom of met verloop van tyd opbou (progressiewe vorme).{{R|pmid8780061}} Tussen aanvalle kan simptome heeltemal verdwyn; permanente neurologiese probleme bly egter dikwels, veral met die bevordering van die siekte.{{R|pmid8780061}}

 

 

Veelvuldige sklerose was vir die eerste keer in 1868 deur die Franse neuroloog Jean-Martin Charcot beskryf. Die naam veelvuldige sklerose verwys na die talle letsels (wat "gliale littekens" genoem word) wat op die witstof van die brein en rugmurg ontwikkel.{{R|Charcot1}}