Lévi-Strauss studeer [[filosofie]] en regte, maar het homself toegewy aan die antropologie. Die filosofieFilosofie was vir hom te abstrak. In [[1935]] vertrek hy na [[Brasilië]] om filosofie te gaan doseer aan die universiteit van [[São Paulo]]. Daar bestudeer hy in sy vrye tyd die Indiaanse samelewing. Van sy reiservarings doen hy verslag van in ''Tristes Tropiques'' ([[1955]]).
Tydens die [[Tweede Wêreldoorlog]] bly hy in ballingskap in [[New York Stad]]. Daar ontmoet hy Roman Jakobson en maak hy kennis met die strukturalistiese taalkunde. DaarinHy sien hydaarin 'n mootlikheid om die kwaliteit van wetenskaplikheid in die sosiale wetenskappe te verhoog. In die jare na die oorlog bou hy sy denke oor die strukturele antropologie uit in 'n omvangryke reeks publikasies, waarin sy belangstelling veral fokus op die struktuur van familiebande, [[mite]]s en rites.
Die denke van Lévi-Strauss se denke bevat in essensie geen of uiters moeilik toetsbare hipoteses, wat meestal wel gebaseer was op noukeurige waarnemings. Die strukturele antropologie is nader aan die spekulatiewe en interpreterende wetenskappe, soos die psigoanalise, eerder as die eksakte wetenskappe. Hoe dit ook al sy, in die werk van Lévi-Strauss word die mees uiteenlopende aspekte van die [[kultuur]] ondersoek, van [[Indiane|Indiaanse]] maskers in die [[Amasone]]rivier-bekken tot die musiekdramas van [[Richard Wagner]] of die sosiobiologie en die bevolkingsgenetika.
In [[1973]] ontvang Lévi-Strauss in [[Nederland]] die [[Erasmusprys]] en word hy verkies tot lid van die ''[[Académie française]]''. Hy sterf in Oktober 2009 op 100-jarige leeftyd.
