Lockheed F-117 Nighthawk: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
taalverbetering
kNo edit summary
 
Lyn 22:
|variante met eie artikels=
}}
Die '''Lockheed Martin F-117 Nighthawk''' is 'n [[Amerikaanse]] [[bomwerper]] en grondaanvalsvliegtuig. Daar word verkeerdelik na hom verwys as 'n ''stealth fighter''. Dit is die [[wêreld]] se eerste [[vliegtuig]] wat ontwerp is met lae [[radar]]sigbaarheid en verrassingtegnologieverrassingstegnologie. Die ''Nighthawk'' kan ongemerk hoërisikoareas binnedring en dan met groot presisie [[laser]]geleide missiele afvuur teen vyandelike teikens. Lockheed het die ''Nighthawk'' ontwikkel nadat hulle reeds in 1975 begin met die ontwikkeling van verrassingstegnologie. Ontwikkeling het in 1978 begin en die prototipe het sy nooiensvlug op 18 Junie 1981 onderneem. Die vliegtuig is eers in 1988 amptelik aan die publiek bekend gestel.
 
Die eerste F-117A is in 1982 afgelewer. Die [[Amerikaanse Lugmag]] se ''Air Combat Command'' se eerste eenheid wat met die ''Nighthawk'' toegerus was is die 4450ste Taktiese groep. Hulle was operasioneel in Oktober 1983. Die laaste van die bestelling van 59 vliegtuie is in Julie 1990 afgelewer. ''Lockheed'' het ook vyf toetsvliegtuie gehougebou.
 
== Verrassingstegnologie ==
Alle oppervlaktes en rantprofiele is geoptimeergeoptimaliseer om vyandelike radar in noubandstrale te reflekteer, weg vanaf die vyandelike radar se basis. Alle deure en openinge se voorste en agterste rante is saagtandvormig. Die vliegtuig is hoofsaaklik van [[aluminium]] vervaardig met [[titaan]] wat gebruik is vir die motors en gasuitlate van die motors. Die buitenste oppervlakte is bedek met radar-absorberenderadarabsorberende materiaal.
 
Die vliegtuig gebruik ook nie radar vir navigasiedoeleindes of om wapens te leigelei nie. Dit gebruik 'n vorentoe gerigte infrarooi en ondertoe gerigte laserstelsel, verskaf deur [[Raytheon]].
 
Die F-117A word aangedryf deur twee lae-verbyvloei ''General Electric'' F404-GE-F1D2 turbowaaiermotors. Die reghoekige luginlate weerskante van die vliegtuig het roosters wat bedek is met radar-absorberenderadarabsorberende materiaal. Die wye en plat struktuur van die motoruitlate verminder die kans dat infrarooi- en radartoestelle dit kan bespeur. Die twee groot stertvinne lê skuins na buite om 'n obstruksie te vorm vir infrarooi en radartoestelle wat die uitlaatgasse kan bespeur.
 
Voor 'n vlug word alle missiedata afgelaai na 'n IBM AP-102 missiebeheerrekenaar wat geïntegreer word met die navigasie- en vlugbeheerstelsels; dit verskaf 'n ten volle geoutomatiseerde vlugbestuurstelsel. Nadat die vliegtuig opgestyg het neem die beheerstelsel beheer oor en die vlieënier neem eers weer beheer oor wanneer die teiken fisies gesien kan word.