Humbert II van Viennois: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Laurens (besprekings | bydraes)
Vertaal nog 'n paragraaf
Laurens (besprekings | bydraes)
Vertaal nog 'n paragraaf
Lyn 3:
Vir sy tydgenote was hy onbekwaam en uitspattig en het ontbreek aan die oorlogsbravade<!--warlike ardour--> van sy broer en voorganger [[Guigues VIII, Dauphin van Vienne|Guigues VIII]]. Hy het sy jeug in [[Napels]] deurgebring waar hy die estetiese plesiere van die Italiaanse ''quattrocento'' geniet het. Sy hof by [[Beauvoir-en-Royans]] is nie gunstig ontvang nie as gevolg van die oordadigheid daarvan. Anders as sy voorgangers het Humbert nie van een daulphinale kasteel na die ander gereis nie en hom eerder in Beauvoir gevestig.
 
Hy het sy skatkis verkwis op 'n ''vain'' [[Kruistog]] om die heilige land te red, maar na die dood van sy enigste seun Andrew ([[5 September]] [[1333]] &ndash; [[Grenoble]], Oktober [[1335]]), het hy die idee gou laat vaar en teen [[1337]] het hy beplan om sy erflating op te sê. In [[1339]] het sy finansielefinansiële probleme opgehoop. Hy het 'n inventaris van sy besittinge gemaak in die hoop om dit aan [[Pous Benedictus XII]] te verkoop. In Mei [[1345]] het Humbert [[Marseille]] aan die hoof van 'n pouslike vloot verlaat. Hy het dié teen die [[Ottomaanse Ryk|Ottomaanse Turke]] gelei, maar is deur die [[Republiek van GenoaGenua]] naby [[Rhodes]] aangeval. Hy is deur die [[Republiek van VenisiëVenesië]] gevra om tussenbeide te tree in die konflik tussen Bartolomeo Zaccaria en Guglielma Pallavicini oor die Markisaat van Bodonitsa. Hy het teruggekeer voordat die kruistog enige iets noemenswaardig bereik het.
 
Toe die beplande transaksie met die pous deur die mat val het Humbert uiteindelik daarin geslaag om sy provinsie aan [[Filips VI van Frankryk]] te verkoop in 1349 vir 400,000 ''[[écu]]s'' en 'n jaarlikse pensioen. Ter wille van ''appearances'' is die verkooptransaksie egter 'n "transport" genoem. Om te verhoed dat die titel Dauphin in onbruik verval of ingesluk word in ander koninklike titel het Humbert die "Delphinal Statute" ingestel waarvolgens die [[Dauphiné]] kwytgekelt is van baie belastings<!--and imposts-->. Die statuut was vervolgens die onderwerp van talle parlementêre debatte op streeksvlak soos wat plaaslike leiers gepoog het om die streeks outonomie en voordeel van die staat se aanslae te verdedig.
The planned sale to the pop