Afrikaanse Protestantse Kerk: Verskil tussen weergawes

Die Afrikaanse Protestantse Kerk<ref>[http://www.apk.za.net Afrikaanse Protestantse Kerk]</ref> is `n kerkverband wat gevorm word deur 238 gereformeerde kerke waarvan die meeste in [[Suid -Afrika]] geleë is, met sewe gemeentes in [[NamibiaNamibië]], een in [[Zambië]] anden een in [[LondonLonden, Engeland]]<ref>[http://www.apklonden.com Afrikaans Protestant Church in England and Wales]</ref> wat hulle ook by die kerkverband gevoeg het. Die totale lidmaattal was in Junie 2006 rondomsowat 45 000.<ref>[http://www.apk.za.net/gemeentes.html Lys van kerke wat saam die Afrikaanse Protestantse Kerkverband vorm]</ref>.

Die Afrikaanse Protestantse Kerk (APK) het in 1987 tot stand gekom. Die meeste van die eerste lidmate was voormalige lidmate van die Nederduitse Gereformeerde Kerk (NGK), terwyl daar tog ook later lidmate vanuit die ander gereformeerde kerkverbande was wat hulle by die APK geskaar het. Die oorspronklike lidmate vanuit die NGK was vanweë hul Calvinistiese oortuigings besorgd oor die Skrifbeskouing wat al hoe meer in die NGK gehandhaaf is, waar die maatstaf in besluitneming, na hul mening, al hoe meer die denkrigtings van die humanisme en sosiale liberalisme gevolg het. Die besorgde lidmate het gereken dat hierdie tendens die gesag van die Bybel as onfeilbare Woord van God aantas. Hulle het die Algemene Sinodale Kommissie (ASK) van die NGK versoek om `n spesiale sinode te hou om die groeiendetoenemende ongelukkigheid onder lidmate aan te spreek.

Van die sake waaroor daar ongelukkigheid bestaan het na die NGK se Algemene Sinode van 1986, was die groter wordende invloed van die Metodisme in die NGK; en die dinamies-ekwivalente metode van Bybelvertaling wat vir die 1983 -vertaling van die Bybel in Afrikaans gebruik is, en wat vir amptelike gebruik in die NGK goedgekeur is. Die ander saak waaroor die grootste onrus bestaan het, was die NGK se standpunt oor die eenheid en verskeidenheid van die kerk wat verander het met die aanvaarding van die studiestuk "Kerk en Samelewing" deur die 1986 Sinode-sinode, waarin die eenheid ten koste van die verskeidenheid beklemtoon is. Later het die beklemtoningklem van dieop eenheid verander in `nklem beklemtoning vanop vereniging. Die politieke ontwikkelinge en menseregte het 'n al hoe groter rol begin speel in die verhouding tussen verskillende kulture en nie meer soseer die Woord van God nie, het die ontevrede NG lidmate gereken. Volgens Diedie gevolglidmate wasse datinterpretasie, het die NGK besluit het dat dit `n sonde is vir mense van verskillende volke om elk die Here in sy eie taal en kultuur te aanbid en dat almal aan dieselfde kerk moet behoort.

Die behoefte aan `n kerk(e) wat mense sou toelaat om die Here binne hul verskillende kulture en in hul eie moedertaal te aanbid, het al hoe groter geword.

Na verskeie ontmoetings met en versoeke aan die ASK is die volgende drie opsies vir oorweging aan lidmate voorgehou tydens `n massa-vergadering in Pretoria, gehou op die 27^ste Junie 1987:<br />

Die besorgde lidmate het oor die voorstelle gestem en 83% het ten gunste van die laaste voorstel gestem. In 2002 souhet vier van die NGK se historici die volgende in `n publikasie<ref> Moeisame pad na vernuwing p.161-162, Barnabas, Bloemfontein</ref> skryfgeskryf: "Die NG Kerk is waarlik bevry van diegene wat naakte rassisme voorgestaan het" en "dit is duidelik dat die kerk in 1987 'ontslae' geraak het van daardie lidmate wat hulle teen kerkeenheid verset het.".

Die APK staan bekend vir sy standpunt dat die Kerk van Christus onder elke volk en kultuur verinheems moet word. Om dieselfde taal te praat, beteken nie noodwendig dat mense aan dieselfde kultuur behoort nie. Hierdie standpunt van die verinheemsing van die kerk onder elke volk en kultuur het al baie kritiek en beskuldigings van rassisme ontlok, maar telkens is die verinheemsingsbeginsel gehandhaaf.<ref> [http://home.mweb.co.za/ke/kerkpad/sept2001/art1.html Die Kerkpad 5/2001]</ref>

Die AP Kerkverband bestaan uit gereformeerde kerke wat almal die Drie Formuliere van Enigheid as belydenisskrifte onderskryf volgens die quia-standpunt. Die Drie Formuliere van Enigheid is die Nederlandse Geloofsbelydenis, die Heidelbergse Kategismus en die Dordtse Leerreëls. Die AP Kerkverband handhaaf die Calvinistiese lewensbeskouing en aanvaar die gesag van die Bybel oor alle dinge. Die AP Kerkverband is die mees konserwatiewe van al die gereformeerde kerkverbande in Suid-Afrika.

Die kerke wat in 1987 die AP Kerkverband gevorm het, het ook besluit om dadelik te begin met die eie opleiding van leraars. Die eerste student hetreeds so vroeg asin 1988 ingeskryf. Dit was die nederige geboortebegin van `n instansieinstelling wat later `'n privaat, Gereformeerd-Christelike Afrikaanse Universiteit sou word.

Dit het gebeur toe die voormalige Teologiese Skool by die Suid-Afrikaanse Departementdepartement van Onderwysonderwys geregistreer is as `n privaat Tersiêretersiêre inrigting onder die naam Afrikaanse Protestantse Akademie met twee kampusse, een in Pretoria<ref>[http://www.apa.ac.za Afrikaanse Protestantse Akademie]</ref> en die ander in Germiston (Institute of Christian Psychology)<ref>[http://www.icp.org.za Instituut vir Christelike Sielkunde]</ref>.

Teen Junie 2006 reeds het meer as 40% van die leraars in die AP Kerkverband hul opleiding aan die Afrikaanse Protestantse Akademie ontvang<ref>[http://www.apk.za.net/predikante/index.php Lys van predikante]</ref>. Hiermee is die grondslag gelê vir `n groot groep jong, dinamiese leiers wat toegewy is aan die gereformeerde leer, verklarende prediking, herderlike sorg en Bybelse orde.

Die kerke van die nuwe Afrikaanse Protestantse Kerkverband het besluit op die presbiteriale stelsel van kerkregering, gebasseergegrond op die Dordtse Kerkorde (1618-1619)<ref>[http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagetype=artikel&item=39 Dordtse Kerkorde]</ref>.

`n Kerkorde, bestaande uit 66 Artikelsartikels, is aanvaar as gemeenskaplike akkoord om sorg te dra dat alles in die kerkverband ''ordelik en gepas'' geskied volgens die eis van die Bybel in 1 Kor. 14:40. Net soos die Dordtse Kerkorde se laaste artikel (Artikel 86), stel die Kerkorde van die Afrikaanse Protestantse Kerke se laaste artikel (Artikel 66) die volgende: "Hierdie Kerkorde (Artikels en Bepalings) is bindend op alle lidmate, kerkrade en meerdere vergaderings totdat dit deur `n sinode verander word en wel by wyse van `n beskrywingspunt of `n beswaarskrif aan `n sinode."

Die Afrikaanse Protestantse Kerkverband het tydens hullesy 11^deelfde Sinode, gehou in September 2004, hulsy eie sangbundel aanvaar. `n Belangrike faktor in die samestelling van die bundel, was die verhouding tussen die melodie en die woordeteks. Daar is besluit dat die woordeteks en die melodie van `n kerklied in balans moet wees en bymekaarby mekaar moet pas. Gevolglik Dit het tot gevolg datbestaan die sangbundel van die AP Kerk bestaan uit gereformeerde kerkliedere waarin die woorde die belangrikste is; die melodie is die "diensmaagd" daarvan met die doel om die woorde te dra en in die hart van die verloste sondaar as `t ware soos deur `n tregter in te giet sodat hy/sy dit van daaruit aan die Drie-enige God kan opdra as `n gesonge aanbiddings-, lofprysings-, dank-, en/of smeekgebed.

Die Afrikaanse Prostestantse Kerk handhaaf die leer van God se onvoorwaardelike verbond van genade. Die kinders van gelowige ouers word ingesluit by die genadeverbond en ontvang daarom dan ookdus die teken van die doop. Vir die ouers in die AP Kerk is dit belangrik dat hulle kinders geleer moet word wat die genadeverbond behels. Om dit te bereik, het die AP Kerk `n eie stel verbondsonderrig-handboeke en -werkboeke opgestel aan die hand van die Bybel en die Drie- Formuliere van Enigheid.

ByTydens verskeie sinodes het die kerke in die AP Kerkverband hulself verbind tot die ondersteuning van plaaslike, Christelike skole wat ingelyf is by die [[BCVO]]<ref>[http://www.bcvo.co.za BCVO]</ref>. Waar daar nie sulke skole bestaan nie, word plaaslike kerke aangemoedig om te begin met hul eie privaat Christelike privaat skole.