Frans-Nederlandse Oorlog: Verskil tussen weergawes

|casualties2=

}}

 

Frankryk het 'n koalisie gelei wat die Bisdom van Münster, die Bisdom van Keulen en Engeland ingesluit het. Die koalisie het deur die [[Verdrag van Dover]], 'n geheime verdrag wat in [[1670]] tussen [[Karel II van Engeland]] en [[Lodewyk XIV van Frankryk]] gesluit is, ontstaan. [[Lodewyk XIV van Frankryk|Lodewyk XIV]] was vies oor die Nederlanders se weiering om saam te werk die vernietiging en verdeling van die [[Spaanse Nederlande]]. Aangesien die Nederlandse weermag sedert [[1648]] verwaarloos is, het die Franse geen probleme ondervind nadat hulle onverwags by die fort van [[Maastricht]] verbygemarsjeer het in die hart van die Republiek in waar hulle [[Utrecht]] oor geneem het. Daar word aangeneem dat [[Willem III van Engeland|Prins Willem III van Oranje]] die leidende Nederlandse politikus Johan de Witt afgeset en vermoor het en as stadhouer verklaar is. Aangesien die Franse die belangrikste stede in Nederland aan die Engelse belowe het, was hulle nie te gretig om dié in te neem nie en het hulle probeer om sestienmiljoen gulde van die Nederlanders te kry vir 'n aparte vrede. Die buitensporige eis het die Nederlandse weerstand verstewig en onderhandelinge het die Republiek tyd gegee om die platteland te oorstroom deur opsetlike vloede, wat die Franse opmars gestuit het. Die biskop van Münster het [[Groningen (provinsie)|Groningen]] probeer beleër, maar was onsuksesvol. 'n Poging is aangewend om die Republiek van die see af in te val maar dit is gefnuik deur admiraal [[Michiel de Ruyter]] in vier strategiese oorwinnings teen die gekombineerde Engels-Franse vloot (die gebeure staan algemeen bekend as die [[Derde Engels-Nederlandse Oorlog]]). Engeland het toe in [[1674]] kragtens die [[Vrede van Westminster (1674)|Vrede van Westminster]] uit die oorlog getree.