Elektronmikroskopie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Kategorie:Tegnologie, Interwikiskakel, Beeld uit engels, Bron |
Klein teksverskuiwing |
||
Lyn 1:
[[Image:Ant SEM.jpg|thumb|right|'n Beeld van 'n [[mier]]
Transmissie-elektronmikroskopie (TEM) is 'n regstreekse manier om makromolekulêre struktuur te bepaal. Dit het in die 1990's naby-atoomresolusie vir [[proteïenstrukture]] bereik. Die elektronkanon-, elektronlens- en elektronkamerastelsels word saam met die dun monsters in 'n vakuumkolom geplaas.
Aangesien die elektrone wat vanaf die monster verstrooi word deur die [[objektieflens]] herenig word om 'n vergrote beeld te vorm, word die fase-inligting behou. Dus is geen bykomende eksperimente nodige om fase-inligting te verkry, soos in die geval van [[X-straalkristallografie]] nie.
Die elektrongolflengte is ongeveer 0,5 nm, maar beperkings op elektronlensgehalte noodsaak die gebruik van klein openings wat die [[mikroskoopresolusie]] tot 10 nm beperk. Hierdie resolusie kan verkry word van moderne TEM'e van dun monsters wat sterk verstrooi en sensitief is vir elektronbundelskade. In die 1950's is die membraantopologie van selstrukture soos die mitochondrion eers op beeld vasgelê in dun snitte van vaste, gedehidreerde en ingebedde biologiese weefsel. Die snitte is met swaar metaalsoute gekleur om die proteïen- en lipiedstrukture sigbaar te maak. In die 1960's is van negatiewe verkleuring gebruik gemaak. Dit is 'n eenvoudige en uiters doeltreffende manier om die algehele vorm en simmetrie van makromolekulêre komplekse te beskou.
| |||