Neopaganisme: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 21:
* Germaanse religie en
* ''Hellenismos'' (Oud-Griekse Neopaganisme).
 
Die Nieu-Heidense geloofstelsels baseer op leerstellings wat in die vorm van mitiese verhale duisende jare lank van generasie tot generasie oorgelewer is.<ref>Crowley (1998), bl. 11</ref> Die mite vertel 'n heilige verhaal of 'n oorspronklike gebeurtenis wat aan die begin van die tyd plaasgevind het.<ref>Eliade, Mircea: ''Das Heilige und das Profane''. Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag 1957, bl. 56</ref> Dit handel dan ook nie oor gewone mense nie, maar oor Godhede of helde wat as stigters van die menslike beskawing beskou word. Die mite is 'n verhaal oor die skepping van die wêreld en 'n openbaring van die Godhede se heilige werke; 'n berig oor 'n dikwels dramatiese gebeurtenis wat inbreuk gemaak het op die profane wêreld. In talle vroeë religieë was die mondelinge vertelling van die mites beperk tot 'n bepaalde tyd van rituele soos byvoorbeeld herfs en winter.<ref>Eliade (1957), bl. 57</ref>
 
Heilige seremonies gee uitdrukking aan die mens se verlange om na die begin van die tyd en die heilige tyd van die oorsprong terug te keer om homself weer met die goddelike wêreld te verbind en sodoende 'n tydgenoot van die Gode te word. Hierdie aspek van die menslike bestaan het in talle oorsese indigene religieë steeds bewaar gebly, maar is as gevolg van die Christelike invloed vir 'n lang tydperk onderdruk.
 
Die historiese, kulturele en ekonomiese realiteit het steeds 'n groot invloed op die geloofstelsels en religieuse simbolisme van die mens uitgeoefen; die verering van Moeder Aarde asook dié van die menslike en agrariese vrugbaarheid het hulle oorsprong duidelik in die tydperk ná die begin van die akkerbou.<ref>Eliade (1957), bl. 12</ref> Die hergeboorte van die Nuwe Heidendom is in kulturele opsig ook die hergeboorte van ou spirituele tradisies wat die natuur as 'n heilige en Goddellike sfeer ervaar en in die kollektiewe gedagtenis van die mens bewaar gebly het.<ref>Crowley (1998), bl. 17</ref>
 
Nieu-Heidense geloofstelsels bevat dan ook ongeag hulle uiteenlopende tradisies drie basiese beginsels<ref>Crowley (1998), bl. 23</ref>:
 
* Die volkome Goddelike wêreld kan nie deur 'n enkele Godheid verteenwoordig word nie; die Goddellike sfeer maak hom op verskillende plekke en teen verskillende tye openbaar, en daar is baie Godhede. Hierdie beginsel word ook as politeïsme beskryf.
* Die Goddelike sfeer mak hom sowel in die natuur asook in elke mens openbaar - die Goddelike is orals. Hierdie beginsel word ook as panteïsme beskryf.
* Die Goddelike sfeer word sowel in die vroulike asook die manlike geslag geopenbaar, alhoewel dit natuurlik bo die twee menslike geslagte staan. Godhede is dus vroulik en manlik, God en Godin.
 
'n Vierde beginsel, wat in baie Nieu-Heidense geloofstelsels 'n belangrike rol speel, is die Heidense etiek: ''Doen wat jy wil solank jy geen skade vir 'n ander mens berokken nie''.<ref>Crowley (1998), bl. 23</ref>
 
==Verwysings==