Neopaganisme: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k →Oorsig |
k →Oorsig |
||
Lyn 37:
'n Vierde beginsel, wat in baie Nieu-Heidense geloofstelsels 'n belangrike rol speel, is die Heidense etiek: ''Doen wat jy wil solank as wat jy geen skade vir 'n ander mens berokken nie''.<ref>Crowley (1998), bl. 23</ref>
==Geskiedenis==
Mense het al in die laat Mideleeue daarna gestrewe om die tradisionele, nie-Christelike (en sodoende Heidense) geloofsstelsels te laat herleef.<ref>Grübel, Jens en Stefan Rademacher: Religion in Berlin. Ein Handbuch. Berlyn: Weissensee Verlag 2003, bl. 515</ref> Maar eers in die tydperk van die Verligting met sy geestelike en politieke omwentelinge het hierdie ondergrondse beweging na vore getree.
Die oudste Nieu-Heidense strominge was die Nuwe Druïde-ordes en Nieu-Keltiese groeperings, asook die Nuwe Germaanse Godsdiens.<ref> Grübel (2003), bl. 515</ref> Die laasgenoemde stroming het in lande soos Duitsland in die 19de eeu dikwels gepaardgegaan met nasionalistiese en rassistiese bewegings en is later deur die imperialisme en Nasiobnaal-Sosialisme vir hul politieke doeleindes misbruik.<ref>Grübel (2003), bl. 516</ref>
In die 1960's het die Nieu-Heidense beweging veral in Engeland en die Verenigde State vinnig begin groei en sodoende ook 'n sterk invloed op die vastelandse Europa uitgeoefen. Die geloofstelsels van ander nie-Christelike beskawings soos dié van Noord-Amerika se Eerste Nasiers en Sibiriese Sjamane het nou 'n vaste bestanddeel van die Neopaganistiese beweging geword, terwyl ook die Nieu-Keltiese Heidendom 'n nuwe opswaai beleef het.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref>
Die voor-Christelike Nordiese godsdiens, wat in Ysland ná die amptelike kerstening van die land eeue lank as 'n ondergrondse beweging getolereer is, is in 1972 onder die naam [[Ásatrú]] amptelik erken. Ook Wicca, 'n Nieu-Heidense Heksebeweging wat sedert die 1930's in Engeland begin ontwikkel het, het 'n deel van die hoofstroom-Heidendom geword.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref> Hierdie ontwikkelings het in die Nuwe Germaanse Godsdiens tot 'n afkeer van rassistiese gedagtes gelei.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref>
Die huidige Neopaganistiese beweging word veral deur twee hoofstrominge gekenmerk - modernisme en tradisionalisme. Tradisionaliste strewe daarna om die oorspronklike voor-Christelike religies met wetenskaplikes metodes en op die grondslag van gebrekkige historiese oorlewerings te rekonstrueer en nuwe lewe in hulle in te blaas.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref> Daarenteen neem moderniste die moderne navorsing oor Heidense religies as basis vir 'n nuwe natuurreligie wat 'n vreedsame saambestaan van die mens en die besielde natuur behels. Hulle erken dat hulle sodoende ook nuwe religieuse vorme skep.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref>
Met die proses van institusionalisering, wat in die 1990's sy aanvang genem het, is oorkoepelende liggame soos die ''Pagan Federation'' gestig. Daar is nogtans baie Nuwe Heidene het wat enige vorm van georganiseerde optrede as onheidens beskou.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref> Die verhoudings tussen die verskilende groeperings is egter steeds deur wedersydse respek gekenmerk.
==Verwysings==
| |||