Kaap Arkona: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 18:
Al drie torings is teen die begin van die 1990's gerestoureer en staan oop vir die publiek. Die ou vuurtoring huisves tans 'n museum en 'n registrasiekantoor waar huwelike gesluit kan word. 'n Klein metaalplaat is in die grond net voor die toring geplaas om alle huwelike op te lys wat hier amptelik voltrek is. Die peiltoring dien vandag as kunsmuseum en ateljee. Elkeen van die torings beskik oor 'n uitsigdek wat 'n uitsig oor Rügen en veral die skiereiland Wittow bied. In gunstige weerstoestande met skoon lug kan 'n mens selfs 'n uitsig geniet wat tot by die Deense eiland Møn strek.
==Die Slawiese Jaromarsburg==
[[Beeld:Burgwall Arkona.jpg|thumb|right|250px|'n Lugfoto van die tempelversterking]]
[[Beeld:Kap Arkona - Peilturm und Burgwall.jpg|thumb|left|250px|Die peiltoring met die tempelversterking in die agtergrond]]
Die Jaromarsburg het tussen die [[6de eeu|6de]] en [[12de eeu]] as 'n tempelheiligdom van die Rane, 'n Slawiese stam, gedien en was aan hul god [[Svantevit]] gewy. Die tempel was by die uiterste hoek van Kaap Arkona geleë en is aan drie kante deur die steil rotswande en aan die landkant deur 'n versterking met 'n hoogte van 25 meter beskerm. Die tempel het ná die verwoesting van Rethra in die jaar [[1068]] as die nuwe godsdienstige sentrum van Mecklenburg se Slawiërs gedien. Aangesien groot gedeeltes van Kaap Arkona reeds in die see gestort het, is tans nog net die versterking van die Jaromarsburg sigbaar.
Volgens die beskrywing van die Deense historikus Saxo Grammaticus uit die jaar [[1168]] was die heiligdom van hout gemaak, maar was nogtans 'n indrukwekkende bewys vir die kunsvaardigheid van sy boumeesters. Die groot vierhoofdige standbeeld van Svantevit het in sy regterhand 'n drinkhoring gedra wat van verskillende soorte metaal vervaardig was. Dit is jaarliks deur die plaaslike priester met heuningdrank gevul om uit die gedrag van die vloeistof gevolgtrekkings oor die oesopbrengs van die volgende jaar te kan maak.
Aangesien daar geen argeologiese bewyse vir religieuse Slawiese standbeelde opgegrawe is nie, het navorsers hierdie soort beskrywings as fantasievolle uitvindings beskou, en daar is selfs angeneem dat die Slawiese stamme nie oor die vermoë beskik het om hul eie religieuse stelsel en wardes te ontwikkel nie.<ref>Von Freeden, Uta en Siegmar von Schnurbein: ''Germanica. Unsere Vorfahren von der Steinzeit bis zum Mittelalter. Uitgegee vir die Römisch-Germanische Kommission des Deutschen Archäologischen Instituts''. Augsburg: Weltbild 2007, bl. 365</ref> Eers in [[1969]] is twee houtfigure van Slawiese godhede op 'n eiland in die Tollense-meer (Mecklenburg-Voorpommere) gevind wat omstreeks [[1200]] ontstaan het.
Die heiligdom is in 1168 tydens die kerstening van die gebied deur die Deense koning Waldemar I ingeneem en verniel.
[[Kategorie:Mecklenburg-Voorpommere]]
| |||