Holografie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
RAM (besprekings | bydraes)
RAM (besprekings | bydraes)
Lyn 9:
Die eerste hologramme waar 3D-voorwerpe opgeneem is, is gemaak deur Yuri Denisyuk in die [[Sowjet-Unie]] in 1962;<ref name="denisyuk">On the reflection of optical properties of an object in a wave field of light scattered by it, Y.N. Denisyuk, Doklady Akademii Nauk SSSR, volume 144, no. 6, bl'e 1275–1278, 1962;</ref> later deur Emmett Leith en Juris Upatnieks in die V.S.A in 1962.<ref name="leith">Reconstructed wavefronts and communication theory, Leith, E.N., Upatnieks, J., J. Opt. Soc. Am., vol = 52, no = 10, bl'e = 1123–1130, 1962</ref> Vooruitgang in fotochemiese verwerkingstegnieke wat hoë kwaliteit hologrambeelde moontlik gemaak het is deur Nicholas J. Phillips gemaak.
 
Verskeie soorte hologramme kan gemaak word. Transmissiehologramme, soos dié wat deur Leith en Upatnieks gemaak is, kan besigtig word deur 'n laserlig deur hulle te skyn en dan die herboude beeld aan die agterkant te besigtig. 'n Latere verfyning, die reënbooghologram, laat geriefliker beligting met wit lig toe eerder as met lasers of ander monochromatiese ligbronne. Reënbooghologramme kan vandag gereeld op kredietkaarte gesien word as 'n veiligheidsmaatreël asook op sekere produkverpakkings. Hierdie weergawes van die reënboog transmissiehologramme word gewoonlik gevorm as reliëfpatrone op die oppervlak in 'n plastiekfilm. Hulle sluit gewoonlik 'n weerkaatsende aluminium bedekking in wat die lig van "agter" verskaf om die beeld sigbaar te maak.