Edelmetaal: Verskil tussen weergawes

Dit het ook gelei tot die gebruik van edelmetale as [[geld#ruilmiddels|ruilmiddel]]: hulle was so gewild dat diegene wat goud of silwer gehad het, hierdie metale vir bykans enigiets kon ruil. Ook was die metale seldsaam (maar nie té seldsaam nie), raakte nie vinnig aangetas nie, en had 'n redelike stabiele waarde. Hierdeur kon die metale as [[geld]] gebruik word. Ook later, na die introduksie van papiergeld word baie valuta gerelateer aan die waarde van goud of silwer ([[goudstandaard]], [[silwerstandaard]]).

 

 

Teenwoordig spreek mens in die vakliteratuur nie meer van "edel" of "onedel" nie, maar van sterke of swakke reduktors. Die ione wat na die reduksie gevorm is word die (geconjungeerde) oksidators genoem, en is ook weer van sterk naar swak in te deel. Sien ook [[redoksreaksie]]. Die edele metale, goud en platina, wil nie graag 'n elektron afstaan nie en daardoor in oplossing gaan (of 'n sout vorm), hulle is swakke reduktors. Die baie onedele metale, [[natrium]] en [[kalium]], wil dit juis baie graag en is dus baie sterke reduktore. 'n Blokkie natrium sal uit homself al met lug reageer, en wanneer mens dit in water gooi, volg 'n heftige chemiese reaksie.