Transrapid: Verskil tussen weergawes

 

Sedert die jaar [[1969]] is sowat een miljard [[Euro]] aan die ontwikkeling van die Transrapid-tegnologie bestee, maar die ontwerp het nog geen kommersiële sukses geword nie. In [[2006]] bestaan daar net een gereelde Transrapid-verbinding in die [[Volksrepubliek van Sjina]]. Ander lyne word in die [[Verenigde State]] (aan die Ooskus en tussen [[Los Angeles]] en [[Las Vegas]]) beplan.

 

Reeds in die jaar [[1922]] het die Duitse ingenieur Hermann Kemper met die ontwikkeling van tegnologieë vir 'n magneetsweeftrein begin. Op [[14 Augustus]] [[1934]] is die Rykspatent 643 316 vir die tegnologie van elektromagnetiese sweefvoertuie aan hom verleen. Aanvanklik is die bou van 'n toetslyn vir hoësnelheidstreine oorweeg, maar weens die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog is hierdie planne uiteindelik nie geïmplementeer nie.

[[Beeld:TR06.jpg|thumb|right|250px|Die prototipe ''Transrapid 06'' voor die Duitse Museum in [[Bonn]]]]

Eers in [[1969]] het die Wes-Duitse regering die Transrapid-ontwerp vir 'n magneetsweeftrein, wat deur die Duitse maatskappy Thyssen ontwikkel is, goedgekeur. Die eerste magneetsweeftrein, wat ook passasiers kon vervoer, die magneetsweef-toetsvoertuig ''Transrapid 2'', is op [[11 Oktober]] [[1971]] deur die Wes-Duitse maatskappy Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB) in München-Allach aan die publiek bekend gestel. Die Wes-Duitse regering het die projek van 'n magneetsweeftrein nou amptelik begin bevorder, en in [[1973]] het die natuurkundiges Götz Heidelberg en professor Herbert Weh aan die Tegniese Universiteit van Braunschweig die ontwerp van 'n hoësnelheidsmagneetsweef-toetslyn weer heervat. Die basiese tegnologie is in die tydperk tussen 1971 en [[1977]] deur die Duitse maatskappye Krauss-Maffei, MBB en 'n konsortium, wat uit die ondernemings AEG, Siemens en BBC bestaan het, ontwikkel.