Pous Lucius III: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k →Biografie: verwyder selfskakel |
k →Pontifikaat: skakel [ |
||
Lyn 24:
Die raad van 25 senatore wat Rome regeer het, wou graag Tusculum verower omdat die stad die pous gesteun het. Die pous kry egter Christiaan I van Buch, aartsbiskop van [[Mainz]] en 'n bekwame veldheer, om hom te help. Christiaan ontset Tusculum maar word daarna siek en sterf. Op [[22 Julie]] [[1183]] kom die pous aan in Verona, waar hy hulp soek by keiser Frederik. Hy moet egter wag tot in September voordat die keiser daar aankom om te begin onderhandel.
Die onderhandelings met Barbarossa word as die belangrikste gebeurtenis van Lucius se pontifikaat bestempel. Die pous en die keiser kom ooreen om saam te werk en veral ketterye soos die Kathare, Waldense en Arnoldiste te bestry. Op [[4 November]] [[1184]] publiseer die pous die bul "Ad abolendam" wat die basis vir die inkwisie lê. Die pous oortuig ook die keiser tot deelname aan die derde kruistog na dringende vertoë deur Boudewyn IV van Jerusalem. Hy bevestig die "Privilegium Romanum" van [[Pous Paschalis II]] ([[1100]]) en die "Charta caritatis" van [[Pous Callixtus II]] ([[1119]]) wat die Cisterciënser monnike vrystel van belasting op [[22 November]] [[1184]]. Lucius het egter nie Frederik se seun Hendrik as mede-regent erken nie, maar het nie beswaar gemaak teen Hendrik se verlowing aan sy tante Constance van Sisilië, wat 'n verswakking van die pouslike mag in Midde-Italië tot gevolg gehad het. 'n Deel van die curie het verdere onderhandelings verhinder uit vrees dat meer toegewings gemaak sou word.
Militêre aksies van Hendrik IV in die omgewing van [[Trier]] en die versuim van die keiser om op te tree teen die opstandige inwoners van Rome het die ou stryd tussen keiser en pous weer laat opvlam. Voordat daar egter 'n nuwe konfrontasie was, sterf Lucius in Verona.
| |||