Herbert Baker: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k bron |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 9:
== Lewensgeskiedenis ==
Sir Herbert Baker
Hy is onderrig aan die Tonbridge Skool, wat hom gevorm het in 'n patroon van leer, godsdiens, lojaliteit en leierskap. In 1879 het hy sy opleiding as ingeskrewe vakleerling vir sy neef, Arthur Baker, begin. Hy het Europese argitektuur studeer en die socius-lidmaatskapeksamen van die [[Royal Institute of British Architects]] eerste in sy klas geslaag.
In 1892 het hy na die Kaap die Goeie Hoop gegaan om 'n jonger broer, Lionel, raad te gee oor die aankoop van 'n plaas en om avontuur en 'n loopbaan vir homself as argitek te vind. Kort na sy aankoms het hy vir [[Cecil Rhodes]], die Eerste Minister, ontmoet wat dadelik van hom gehou het omdat, in sy woorde "he doesn't talk too much" (hy praat nie te veel nie) en hom versoek het om sy woning, Groote Schuur, op te knap.▼
▲In 1892 het hy na die Kaap die Goeie Hoop gegaan om 'n jonger broer, Lionel, raad te gee oor die aankoop van 'n plaas en om avontuur en 'n loopbaan vir homself as argitek te vind. Kort na sy aankoms het hy vir [[Cecil John Rhodes]], die
Dit was die begin van sy belangrike loopbaan in Suid-Afrika. Eers was sy werk hoofsaaklik die ontwerp en bou van huise en kerke, die opknap van die pragtige, maar verwaarloosde Kaaps-Hollandse huise, en die versameling van ou meubels, porselein en silwer. Later het hy verskeie kantoorgeboue ontwerp.
In 1900 het Cecil Rhodes besef dat Baker se argitektuuropleiding nie die presiese klassieke tradisies insluit wat hy geglo het geskik was vir die monumentale geboue wat hy so graag in Suid-Afrika wou sien nie en het hy vir Baker gestuur om in Italië, Griekeland en Egipte te studeer. Die gevolg van hierdie reise kan gesien word in die meer gekunstelde werk wat hy na sy terugkeer in monumente en openbare geboue openbaar het.
Na Rhodes se dood en aan die einde van die Engelse oorlog, het Lord Milner Baker genooi om in die Transvaal te praktiseer en tot sy program vir heropbou by te dra.
Tydens die tien jaar wat hy in die Transvaal gewerk het, het Baker 'n nuwe fase van argitektuur begin. Soos in die Kaap het hy eers as baanbreker en organiseerder van mans en materiaal opgetree sodat hy met natuurlike materiaal soos steen, gras, teëls en hout kon bou in plaas van met karakterlose, ingevoerde, voorafvervaardigde boukomponente wat tot op daardie stadium algemeen vir huise gebruik was. Hy het baie huise gebou waarvan sommige herehuise was, sommige plaashuise en ander tot behuisingskemas vir ambagsmanne vir die myne behoort het.
Sy somber, majestieuse steenhuise, gebou van steen wat uit die koppies gebreek was en gesetel was in tuine wat deur Baker ontwerp is om die huise se prag te verhoog, was die eerste oorspronklike bydrae tot Suid-Afrikaanse argitektuur sedert die Kaaps-Hollandse Barokstyl. Sy behuisingskemas vir die myne het bewys dat argitek-ontwerpte huise net so goedkoop, maar beter was as die hout-en-yster-strukture met steenvoerings wat tot op daardie stadium gebou is.
Terwyl hy in die [[Transvaal]] gewoon het, het hy algehele beheer behou van 'n wydverspreide praktyk wat elke aspek van die boubedryf ingesluit het en deur sy kundige en talentvolle vennote bestuur is. Die vennootskap het kantore in [[Kaapstad]], [[Bloemfontein]] en [[Johannesburg]] gehad en in die Kaap, die Oranjerivier-Kolonie, die Transvaal en (Suid-) [[Rhodesië]] gewerk.
Baker se grootste argitektoniese geleenthede het hulself voorgedoen na die Unie van Suid-Afrika in 1908 betwis was. In 1909 het hy die Pretoria-stasie ontwerp en in 1910 die Uniegeboue - sy grootste monumentprestasie. Hierdie geboue kroon sy Suid-Afrikaanse loopbaan en het sedertdien die karakter van Suid-Afrikaanse argitektuur beïnvloed.▼
Hy het sover moontlik slegs materiaal gebruik wat in Suid-Afrika vervaardig was - iets wat twintig jaar vroeër ondenkbaar was. In teenstelling met die eenvoudige landstaal wat hy vir tuis- en kerkwerk gebruik het, het hy hier in 'n klassieke medium gewerk en 'n nuwe soort vorstelike argitektuur begin wat na Indië, Kenia en ander dele van Afrika versprei het. Later, in 1912, het hy die Suid-Afrikaanse Instituut vir Mediese Navorsing in Johannesburg ontwerp - miskien sy mooiste gebou.▼
▲Baker se grootste argitektoniese geleenthede het hulself voorgedoen na die [[Unie van Suid-Afrika]] in [[1908]] betwis was. In [[1909]] het hy die [[Pretoria]]-stasie ontwerp en in 1910 die
Baker het Suid-Afrika in 1912 verlaat om saam met Sir Edwin Lutyens op die nuwe regsgeboue in Nieu-Delhi te werk en om in Engeland te praktiseer. Hy het op die ouderdom van 82 gesterf en is in Westminster Abbey begrawe.▼
▲Hy het sover moontlik slegs materiaal gebruik wat in Suid-Afrika vervaardig was - iets wat twintig jaar vroeër ondenkbaar was. In teenstelling met die eenvoudige landstaal wat hy vir tuis- en kerkwerk gebruik het, het hy hier in 'n klassieke medium gewerk en 'n nuwe soort vorstelike argitektuur begin wat na [[Indië]], [[Kenia]] en ander dele van [[Afrika]] versprei het. Later, in 1912, het hy die Suid-Afrikaanse Instituut vir Mediese Navorsing in [[Johannesburg]] ontwerp - miskien sy mooiste gebou.
▲Baker het Suid-Afrika in 1912 verlaat om saam met Sir Edwin Lutyens op die nuwe regsgeboue in [[Nieu-Delhi]] te werk en om in [[Engeland]] te praktiseer. Hy het op die ouderdom van 82 gesterf en is in Westminster Abbey begrawe.
==Bronne==
| |||