Wikipedia

Piet Retief: Verskil tussen weergawes

Blaai deur geskiedenis
← Ouer wysigingNuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
Anrie (besprekings | bydraes)
28 939 edits
No edit summary
Lyn 1:
[[Beeld:Piet Retief.jpg|thumb|220px|Beeld van Retief by die [[Voortrekkermonument]].]]
[[Beeld:Verdrag tussen Retief en Dingane 1838.jpg|thumb|220px|Afskrif van die verdrag tussen Retief en Dingane, gedateer 4 Februarie 1838. Dit is 10 maande later in 'n’n saalsak naby Retief se stoflike oorskot gevind.]]
 
'''Piet (of Pieter) Retief''', Voortrekkerleier gebore in [[1780]] op 'ndie plaas Welvanpas naby [[Wellington]], [[Wes-Kaap]]. Verhuis as jongman na die [[Oos-Kaap]] en vestig hom op die plaas [[Mooimeisjesfontein]]. ErvaarIn 1814 trou hy met Magdalena A. Greyling, weduwee van veldkornet Abraham Greyling van Albanie. Na sy huwelik het Retief hom permanent aan die oosgrens van die Kaapkolonie gevestig en is hy beskou as die rykste man in die distrik Albanie. Hy ervaar baie wisselvallighede in boerdery én sake. VegHy veg in die grensoorloë en word in 1822 aangestel as kommandantveldkommandant van die distrik Albanie. WordNa mislukte besigheid in Grahamstad het hy in die Winterberg gaan boer, waar hy die nie-amptelike leier en die algemene voorspraak van die hele boeregemeenskap by die Regering was. Na die grensoorlog van 1834/’35het hy as pleitbesorger opgetree van die verarmde grensbewoners teenoor luitenant-goewerneur Stockenström. Hy word woordvoerder vir Trekkers in krisis wat uitloop op die [[Groot Trek]]. Word een van hulle leiers. Reik geskiedkundige manifes uit op 22 Januarie 1837 om die doel van trekdie [[Groot Trek]] te verduidelik. kortDrie voormaande Trekkerslater inis 1837hy beginen trek.sy Helpgeselskap metby die stigtingander vanEmigrante eerstetussen regeringstelselThaba op’Nchu en Vetrivier. WinburgMaritz en leiPotgieter daarnawas groeptoe Trekkerspas oorterug [[Drakensberge]]van totdie instrafekspedisie [[Natal]].teen HetSilkaats; [[Dingaan]]dog gespreekondanks oordie grondgebiedgewig waaropwat hierdie prestasie in die Trekkersskaal hullegewerp konhet vestig.en Dingaandie eisfeit dat TrekkersRetief homse eersgeselskap helpnie omdie grootste was beestenie, watis vanhy homtot gesteelGoewerneur is,van terugdie teEmigrante krygekies. RetiefSy eneerste geselskaptaak voerwas versoekom uit,vrede maarte wordmaak mettussen terugkeerPotgieter vroegen inMaritz, Februariewat 1838intussen saamnie metmeer syso geselskapgoed aangeval en vermoor.met mekaar
oor die weg kon kom nie. Daarna het hy verdrae van vrede en vriendskap gesluit met die naburige inboorlingkapteins soos Moshesh, Maroko, Tawane en Sikonyella. ’n Tydperk van besluitloosheid het nou gevolg, daar dit nie ’n maklike taak was om die toekomstige tuiste van die Emigrante te kies nie. Hy sou daarheen gaan en van die Zoeloekoning Dingaan ’n stuk grond vir sy mense ruil. Intussen het hy briewe aan luitenant-goewerneur Stockenström gerig om die planne van die Trekkers uiteen te sit en
hul onafhanklikheid te beklemtoon. Hy skryf onder andere: “Ek het my geboorteland nie verlaat om in duisternis te leef met die Britse Regering of met diegene van my medeburgers wat agtergebly het nie; dit is my sterk begeerte om ’n vrye verkeer met hulle te handhaaf.” Ondanks alles wat hy en sy landgenote in die Kolonie moes verduur, is hy te grootmoedig om enige gevoel van vyandigheid te koester. In Port Natal is Retief baie hartlik deur die Engelse nedersetters aldaar ontvang, wat hom oom ’n adres aangebied het. Dit is bekend hoe hy van Dingaan die belofte verkry het van ’n groot stuk grond, op voorwaarde dat hy ’n aantal beeste sou terugbring wat deur Sikonyella gesteel is. Al moes dit vir Retief ’n baie vernederende opdrag gewees het, het hy nietemin toegestem, omdat hy besef het dat daar groter belange as eie eergevoel op die spel was. ’n Ekspedisie het na Sikonyella gegaan, hy is met ’n lis gevang en die gesteelde vee is daarop teruggeneem. By die laers teruggekeer, op weg om die vee aan Dingaan terug te besorg, is Retief van verskeie kante, onder andere deur Maritz, versoek om nie weer na
Umgungundlovu te gaan nie. In sy opregtheid, en ook miskien omdat hy nie voldoende kennis gedra het van die mentaliteit van die inboorlinge nie, het Retief nooit aan verraad gedink nie. Buitendien wou hy dit nie waag om Dingaan ook maar die minste aanstoot te gee of agterdog by hom te wek nie, want dan kon hy dalk weier om die koopkontrak te teken. Hy het dus verkies om liewer sy eie lewe in gevaar te stel. Die gevolg was dat die noodlottige tog, wat op die vreeslike moord van 6 Februarie 1838 uitgeloop het, met sewentig uitgesoekte manne onderneem is.
 
Die dorp [[Piet Retief]] is na hom vernoem en die hoofstad van [[Kwazulu-Natal]], [[Pietermaritzburg]] na hom en [[Gert Maritz]].
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/wiki/Piet_Retief"