Stigting van Rome: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Nuwe blad: ==Geskiedenis== ===Vroeë geskiedenis=== ====Geografiese agtergrond==== Die geskiedkundige ontwikkeling van Italië is sterk deur sy geografiese karakter beïnvloed, veral sy verdeling in...
 
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 1:
Die '''Stigting van Rome''' het volgens mitiese oorlewerings op 21 April 753 v.C. plaasgevind, met die tweeling Romulus en Remus as stigtingsvaders. Die tweeling was die legendariese seuns van die Romeinse oorlogsgod Mars en die vestalin Rhea Silvia. Hulle is volgens die oorlewerings in die Tiber-rivier gesit en vervolgens as vondelinge deur 'n wolvin opgetel en gesoog. Later is hulle deur die skaapwagter Faustulus by die Velabrum aan die voet van die Palatyn-heuwel gevind en grootgemaak. Romulus het sy broer Remus later vermoor nadat hy hom vanweë sy nuut opgerigte stadsmuur bespot het.
 
Die tradisionele stigtingsdatum vorm die beginpunt van die Romeinse kalender (Latyns: ''ab urbe condita'', kort a.u.c., Afrikaans "vanaf die stigting van die stad (Rome) af"). Met argeologiese opgrawings op die Palatyn is oorblyfsels van vroeë nedersettings blootgelê wat in die tydperk omstreeks 1 000 v.C. ontstaan het. 'n Aantal Latiniese en Sabynse dorpe is waarskynlik omtrent 800 v.C. tot 'n stedelike nedersetting verenig, moontlik onder Etruskiese invloed.
==Etimologie==
Die oorsprong van die Latynse stadsnaam ''Roma'' is tans nie duidelik nie; reeds sedert die klassieke oudheid is verskeie teorieë in hierdie verband ontwikkel. 'n Afleiding van die Griekse Ρώμη (Romē, letterlik "moed, dapperheid") word as minder waarskynlik geag. 'n Meer oortuigende verklaring is die afleiding van die wortel *rum- ("vroulike bors"), moontlik 'n verwysing na die wolvin wat Romulus en Remus volgens die mitiese oorlewerings gesoog het.
 
Die naam is volgens 'n ander teorie van 'n [[Etruskers|Etruskiese]] familie, die Rusina, afgelei.
 
==Geskiedenis==
===Vroeë geskiedenis===
====Geografiese agtergrond====
Die geskiedkundige ontwikkeling van Italië is sterk deur sy geografiesegeografie se karakter beïnvloed, veral sy verdeling in laagvlaktes, heuwellande en bergreekse. Slegs sowat 'n vyfde van sy huidige totale oppervlakte word as vlaktes met 'n hoogte van minder as 300 meter bo seevlak geklassifiseer, waarvan 70 persent deur die Poriviervlakte beslaan word. Die ander landsdele bestaan uit bergagtige landskapsvorme met hoogtes van meer as 1&nbsp;000 meter bo seevlak en twee vyfdes van die totale oppervlakte beslaan, en heuwellande tussen 300 en 1&nbsp;000 meter bo seevlak, wat eweneens oor twee vyfdes van die oppervlakte strek. As gevolg van hierdie verskillende landskapsvome word die land deur 'n groter aantal klimaatstreke gekenmerk wat aan elkeen van die geweste sy spesifieke voorkoms gee.<ref>Cornell, Tim en John Matthews: ''Bildatlas der Weltkulturen - Rom''. Augsburg: Weltbild 1998, bl. 11</ref>
 
Alhoewel Italië deur die magtige [[Alpe]]-bergreeks van Sentraal-Europa geskei word, was bergpasse al vroeg bekend sodat daar steeds betrekkinge tussen die beskawings van Italië en die noorde bestaan het - selfs grootskaalse invalle van noordelike volke soos [[Kelte]] en Kimbers het voorgekom.