Hanse: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary |
kNo edit summary |
||
Lyn 1:
[[Beeld:Extent of the Hansa.jpg|thumb|right|300px|Die Hansestede van Noord-Europa omtrent 1400]] Die term '''Hanse''' (afgelei van [[Duits|Oudhoogduits]] ''Hansa'' "groep, gevolg, skaar") - dikwels ook ''Duitse Hanse'' of [[Latyn|Latyns]] ''Hansa Teutonica'' genoem - verwys na 'n organisasie van Noord-Duitse koopmans wat tussen die middel van die [[12de eeu|12de]] en die middel van die [[17de eeu]] bestaan het, asook na die stede wat deur hierdie verbond oorheers is. Hierdie organisasie was gemik op die versekering van 'n veilige oortog en die bevordering van gemeenskaplike ekonomiese belange veral in die buiteland.
Terwyl die terme ''Hanse'' en ''Hanseaties'' deesdae dikwels as sinonieme vir betroubaarheid, handelsetiek en internasionaliteit gebruik word (ook in die moderne toerismebedryf), was lidmaatskap in die Hanse oorspronklik beperk tot seuns van Duitse ouers wat ook volgens die Duitse reg geleef en deur hulle opleiding as koopmans die reg verwerf het om selfstandig handel met die buiteland te dryf.<ref>Hammel-Kiesow, Rolf: ''Die Hanse''. München: C.H. Beck 2008, bl. 10</ref> Die Hanse het dus eerder op 'n Middeleeuse etnies gebonde regsbegrip as op die moderne beginsels van 'n internasionale handelsorganisasie berus.▼
Vanaf die middel van die [[14de eeu]] het die Koopmanshanse tot 'n Hanseverbond van stede begin ontwikkel waarin die Noord-Duitse stede saamgesluit het om die belange van hul koopmans te bevorder. Dikwels het die koopmansgildes die inisiatief geneem om handelsbetrekkinge met ander stede aan te knoop wat aan hul bewoners mag en aansien verleen het.<ref>Von Freeden, Uta en Siegmar von Schnurbein (reds.): ''Germanica. Unsere Vorfahren von der Steinzeit bis zum Mittelalter. Uitgegee vir die Romeins-Germaanse Kommissie van die Duitse Argeologiese Instituut''. Augsburg: Weltbild 2006, bl. 411</ref> Die klein en groot handelsverbonde van stede, wat sowel op 'n streeks- asook 'n internasionale basis gesluit is, was dus 'n tipiese kenmerk van die ekonomiese lewe in die Middeleeue.
Toe die Hanse die hoogtepunt van sy politieke, ekonomiese en kulturele invloed bereik het, was daar byna 300 hawe- en binnelandse stede in Noord-Europa lid van die Hansebond. Argeologiese vondse dui op 'n baie intensiewe handel wat die stadsbewoners groot welvaart laat beleef en orals in die Hansegebied die beskikbaarheid van 'n groot verskeidenheid handelsgoedere en verbruikersware verseker het.
▲Terwyl die terme ''Hanse'' en ''Hanseaties'' deesdae dikwels as sinonieme vir betroubaarheid, handelsetiek en internasionaliteit gebruik word (ook in die moderne toerismebedryf), was lidmaatskap in die Hanse oorspronklik beperk tot seuns van Duitse ouers wat ook volgens die Duitse reg geleef en deur hulle opleiding as koopmans die reg verwerf het om selfstandig handel met die buiteland te dryf.<ref>Hammel-Kiesow, Rolf: ''Die Hanse''. München: C.H. Beck 2008, bl. 10</ref> Die Hanse het dus eerder op 'n Middeleeuse etnies gebonde regsbegrip as op die moderne beginsels van 'n internasionale handelsorganisasie berus.
Naas die stadsregte en die tipiese organisasievorms van gildes het ook die burgerlike selfbewussyn, wat in die argitektuur van openbare en sakrale geboue en versterkings tot uitdrukking gekom het, oor die hele noorde en ooste van Europa uitgebrei. Die vroeëre lidmaatskap in die Hanseverbond word nog steeds in die stadskarakter en boustyl van stede langs die Oosseekus tussen [[Lübeck]] en Danzig (Gdansk) en tot by die Baltiese lande sigbaar.<ref>Von Freeden/von Schnurbein (2006), bl. 411</ref>
|