Franke: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 4:
Die vroegste verwysings na die Franke dateer uit die 3de eeu en handel oor die vestiging van Frankiese groepe noordoos van die Ryn en die opsplitsing in twee deelgroepe, die [[Saliese Franke]] en die [[Ripuariese Franke]].
 
Die Saliese Franke het vanaf 290 oor die grens van die Romeinse Ryk, die Ryn, na die weste en die suide uitgebrei en hulle ook in die huidige [[Frankryk]] gevestig. In 355 het hulle van die Romeinse [[keiser]] toestemming verkry om hulle as 'bondgenote' op Romeinse gebied in die [[Skeldevallei]] en tussen die groot riviere te vestig, om daarna die hele Nederland-benede-die-riviere plus die huidige [[Vlaandere]] in besit te neem. Net soos later ook groot dele van Brittanje het die gebied sodoende sy Kelties-Romaanse karakter kwytgeraak.
 
In die [[5de eeu |vyfde eeu n.C.]] het die Romeinse gesag in Wes-Europa in duie gestort. In die noordelike Europese streke het dit beteken dat die beskawing grotendeels 'n terugval in die prehistoriese tydperk beleef het. Daarom is daar maar weinig betroubare inligtingsbronne oor hierdie tydperk. In [[486]] - tien jaar ná die aftrede van die laaste Wes-Romeinse keiser - het die Frankiese koning [[Clovis I|Clovis]] die laaste Romeinse generaal, [[Syagrius]], naby [[Parys]] verslaan. Die Franke het hulle uitbreiding vervolgens op die welvarende suide gerig en geleidelik ook [[Gallië]] begin verower. Gallië het vervolgens as [[Frankryk]] (die ryk van die Franke) bekend gestaan, na aanleiding van die nuwe heersers.