Quebecse Taalbeweging: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 4:
===Aansluiting by Frans===
Onder leiding van ''La société du parler français au Canada'' was kampanjes veral in skole georganiseer, om kinders aan te moedig om Europese Frans as model te gebruik, maar weinig sukses is behaal. Die toestand verander egter drasties gedurende die sestigerjare van die 20ste eeu, toe onderwysers, parlementslede, sakelui en amptenare begin besef het dat die Paryse model daadwerklik gepropageer en nagestreef móét word ten einde die verengelsing in Kanada teë te gaan<ref>R. Willemyns: Quebec en Vlaanderen: Overeenkomsten en Verschillen. Verslagen en Mededelingen van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, aflevering 1, 106-131, 1989, bl. 119.</ref> Die groot kultuurskat van die Franse taal en die prestige daarvan sou help om te voorkom dat die inwoners van Quebec verengels.
====Taalraad====
In [[1961]] gee die regering opdrag aan ''Office de la langue française
In [[1974]] word ’n nuwe beslissing deur die taalraad geneem. Die taalraad het verklaar dat Quebec en Frankryk gelyke vennote is, ongeag die rigting waarin die Franse taal mag evolueer en dat daar na taaleenheid gestreef moet word. Met
====Aanbeveling====
Die taalgebruik in die staatsdiens en die media het die Paryse model so goed moontlik bemark. Die navolging van die Paryse model het egter onder veral die lae sosiale vlakke stadig gevorder, in teenstelling tot die intellektuele. Dit is vandag steeds so, dat die omgangstaal nog skerp verskil van die taal wat deur die intellektuele elite gepropageer word. Tog het talle tipiese Quebecse uitdrukkinge sedert 1960 begin verdwyn, ten gunste van die Paryse model. <ref>R. Willemyns: Quebec en Vlaanderen: Overeenkomsten en Verschillen. Verslagen en Mededelingen van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, aflevering 1, 106-131, 1989, bl. 120.</ref>
===Die twee taalvariëteite van Quebec===
In Quebec kan vandag gekies word tussen een van twee taalmodelle – as skryf en spreektaal. Enersyds is daar die modèle populaire (ook bekend as Québécois), wat gebaseer is op die gesproke taal, soos dit uit die taal van die vroeëre immigrante ontwikkel het. In hierdie model kom argaïese en kreoolse taalverskynsels voor. Andersyds is daar die modèle élitaire, wat veral op Europese Frans gerig is, waarvoor Parys model staan. <ref>R. Willemyns: Quebec en Vlaanderen: Overeenkomsten en Verschillen. Verslagen en Mededelingen van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, aflevering 1, 106-131, 1989, bl. 118.</ref>
|