Geskiedenis van Afrikaans: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 41:
Reeds in 1890 is die '''[[Zuid Afrikaansche Taalbond]]''' (Taalbond) in Kaapstad gestig met as doel: "Bevordering van de kennis der Volkstaal en aankweking van een ontwikkeld nationaliteitsgevoel". Die Taalbond was ten gunste van die behoud van Nederlands as die kultuurtaal van die Afrikaners. Die leuse van die Taalbond was: "Leer Nederlands, schrijf Nederlands, en spreek Afrikaans."<ref>J.du P. Scholtz: Wording en Ontwikkeling van Afrikaans, Kaapstad, Tafelberg uitgewers, 1980, bl. 18</ref>Die Taalbond (voorstanders van Nederlands) is gestig deur die elite aan die Kaap en was 'n teenreaksie op die stigting van die '''GRA''' (voorstanders van Afrikaans). Die stiging van die Taalbond word beskou as die begin van die [[Nederlandse Taalbeweging]] in Suid-Afrika.
 
In 1895 het die studente en oudstudente van die Victoria College en die Kweekskool die bekende letterkundige vereniging: '''Ons Spreekuur''' gestig, onder leiding van prof. W.J. Viljoen. Die vereniging het hom beywer vir die bevordering van die Nederlandse taal en letterkunde, en was die doel van die vereniging om die jong geslag te besiel met die skone letterkunde en musikale produksie van hul moedertaal Nederlands, of volgens F.P. Cillié, om "ons volk, insonderheid ons Jong Zuid Afrika, met liefde te bezielen voor de taal onzer vaderen en onzer Kerk".<ref> P.H. Zietsman: Die Taal is Gans die Volk, woelinge en dryfvere in die stryd om die Afrikaner se taal, 1992, Pretoria Unisa, 1992, bl.54.</ref> Die vereniging het een keer per week byeengekom, om temas uit die Nederlandse letterkunde te bespreek, en is met Nederlandse liedere afgewissel, terwyl 'n toneelstuk een keer per jaar opgevoer is. Ons Spreekuur het 'n eie biblioteek gehad met meer as 1,150 Nederlandstalige titels.
J.H. Hofmeyr, bekend as [[Onze Jan Hofmeyr]] (of Onze Jan), wat ook 'n groot voorstander was van die behoud van Nederlands as kultuurtaal van die Afrikaners, het op 6 Maart 1905 in Stellenbosch 'n toespraak "Is 't ons ernst?" gehou, waarin hy 'n sterk pleidooi gelewer het vir Nederlands in die private en openbare lewe, in die onderwys en in die staatsdiens. Sy toespraak is in ''Ons Land'' gepubliseer en ook in pamflette uitgegee. Dit het oral in die land groot belangstelling gaande gemaak.