Unifikasie van Duitsland: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Wutsje (besprekings | bydraes) FA-skakel |
No edit summary |
||
Lyn 1:
Hierdie artikel bespreek die '''Unifikasie van Duitsland'''.
==Die Vooruitgang van die Zollverein (Tolverbond)==▼
▲== Die Vooruitgang van die Zollverein (Tolverbond) ==
In 1815 was die Duitse state op ekonomiese gebied die mees agterlike in [[Europa]]. Dit was hoofsaaklik daaraan te wyte dat elkeen van die talryke staatjies besig was om die ontwikkeling van die binnelandse handel te strem deur die heffing van swaar invoerbelastings binne en op die grense van hul gebiede. Hierdie ekonomiese beleid het die ontwikkeling van die handel tussen die verskillende state gestrem. In Pruise was daar byvoorbeeld sewe-en-sestig verskillende tariewe binne sy grens van krag. As gevolg van die verhoogde vervoerkoste kon die nywerhede nie uitbrei nie, nóg die handel bloei. Die feit dat sy grondgebied oor die Bond versprei gelê het, het Pruise aan die invoerregte van agt-en-twintig verskillende state onderwerp. Die uitgestrekte grenslyn van Pruise van meer as 4000 myl (4 828 kilometer) het die insameling van invoerbelastings bemoeilik en smokkelhandel in die hand gewerk. Ten einde die Pruisiese nywerheid en handel aan te moedig, het Massen, die Pruisiese hervormer en dissipel van Adam Smith, in 1818 `n tolverbond vir Pruise gestig. Alle binnelandse tolgrense is afgeskaf en inwendige vryhandel ingestel. Alle tolgelde op goedere van omliggende state of vreemde moondhede is aanmerklik verminder, ten einde smokkelhandel teen te werk. Binne afsienbare tyd het Pruise op ekonomiese gebied vooruitgegaan. Die onmiddellike uitwerking daarvan was dat etlike van die kleinere state wat aan Pruisiese gebied gegrens het, by die Tolverbond aangesluit het, met die doel om te deel in die ekonomiese voordele aan so `n unie verbonde.
Teen 1828 is ander state beweeg om die voorbeeld van Pruise te volg. In daardie jaar het Beiere en Württemberg `n suidelike Tolverbond gesluit; later in dieselfde jaar het die sentrale state soos Sakse, Brunswyk, Hesse en Hannover `n soortgelyke stap geneem. Oostenryk, ekonomiese selfonderhoudend, het egter buite die tolunie gebly. Dus teen die end van 1828 was die state van die Bond, met uitsluiting van Oostenryk, in drie ekonomiese eenhede verdeel.
Daar het naderhand `n beweging ontstaan om by die Pruisiese verbond aan te sluit. In 1829 het die suidelike groep `n handelsooreenkoms met Pruise getref vir die wedersydse vermindering van invoerregte. In 1833 het dit tot die stigting van die tolunie gelei. Hierdie uitgebreide Pruisiese Tolverbond het binnelandse vryhandel tussen sewentien state, met `n totale bevolking van ses-en-twintig miljoen, moontlik gemaak. Jaarliks is tolkongresse byeengeroep ten einde handelsvraagstukke wat die state geraak het, te behandel. Intussen het die Sentrale Tolverbond ontbind, en die meerderheid van die lede daarvan, soos Hesse-Cassel (1831) en Sakse (1833), het nou by die Pruisiese verbond aangesluit. In 1853 het Baden ook gevolg, en in die volgende tien jaar die meerderheid van die kleinere state. Teen 1852, toe Hannover ook in die Pruisiese Tolverbond toegelaat is, was byna alle state van die Bond, behalwe Oostenryk, lede van die Zollverein.
Oostenryk het toe begeer om ook by dié tolunie aan te sluit. Pruise was egter vasbeslote om hierdie invloedryke politieke mededinger buite die unie te hou. Hy het as argument aangevoer dat die Tolverbond slegs vir Duitse state bedoel was en dat die Oostenrykse ryk met sy menigte vreemde kulture dus nie in aanmerking kon kom nie. Toe die Konvensie van Olmütz gesluit is, het Pruise dus die ekonomiese leierskap in Duitsland behou.
== Die Betekenis van die Tolverbond ==
Die Tolverbond het die beweging ten gunste van die staatkundige unifikasie van Duitsland op verskillende maniere beïnvloed:
* Vir die eerste maal was Duitsland `n ekonomiese eenheid, en die tolkongresse was bewys dat hierdie handelseenheid die voorloper van unifikasie op politieke gebied kon wees.
| |||