Slag by die Teutoburgerwoud: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
Lyn 42:
Tydgenote het reeds oor die katastrofale uitkoms van hierdie militêre gebeurtenis geskryf. So het [[Plinius die Oue]] bv. reeds in sy werk ''{{lang|la|Naturalis Historia}}'' nie net oor die Germaanse stamme berig nie (boek 3 uit 'n ensiklopedie van 37 boeke), maar ook in 'n verhandeling, wat uit 20 boeke bestaan, oor die Germaanse oorloë geskryf. Ongelukkig is hierdie verhandeling nie meer bekombaar nie.
 
Onder die huidig toeganklike bronne tel: <ref name="Schneider">Bojana Schneider: ''Berichte antiker Historiographen über die „Schlacht im Teutoburger Wald“ ({{lang|la|clades Variana}}) – in Relation zu Funden und Befunden der neuesten archäologischen Ausgrabungen in Kalkriese.'' In: Osnabrücker Online-Beiträge zu den Altertumswissenschaften 6/2002 ([http://www.geschichte.uni-osnabrueck.de/projekt/documents/oob006.pdf onlinebeskikbaar alsas PDF]). Die zentralenteks Texteis sind gesammeltversamel in Lutz Walther (Hrsg.uitgewers), ''Varus, Varus!''.</ref>
 
{| class="prettytable"
Lyn 96:
Alhoewel die presiese datum van die slag nie in historiese bronne aangedui word nie, is dit seker dat dit plaasgevind het toe Varus en sy legioene op pad terug was na hulle winterhoofkwartier toe. Vermoedelik wou Varus die Militêre Straat na Vetera, 'n plek in die nabyheid van Xanten, vir die terugtog neem, maar 'n boodskap oor 'n opstand wat op hierdie weg sou plaasvind, het hom oorreed om 'n omweg deur 'n onbekende gebied te neem. Arminius en sy samesweerders het vooruitgegaan en so vir Varus in 'n sorgvuldig beplande lokval gelei.
 
Daar word aanvaar dat Varus se krygsmag bestaan het uit drie Romeinse legioene (Legio XVII, Legio XVIII, en Legio XIX), ses taktiese eenhede van nie-Romeinse troepe en drie kavallerie-eskadronne (''alae''), met altesaam ongeveer 15 000 tot 20 000 soldate. Hierdie optog kon tussen 15 en 20 km lank gewees het.<ref name="Schlüter2001">Wolfgang Schlüter: ''Die Varusschlacht. Archäologische Forschungen in Kalkriese bei Osnabrück''. In: Detlev Hopp, Charlotte Trümpler: ''Die frühe römische Kaiserzeit im Ruhrgebiet. Kolloquium des Ruhrlandmuseums und der Stadtarchäologie/Denkmalbehörde in Zusammenarbeit mit der Universität Essen.'' Klartext VerlagUitgewers, Essen 2001, ISBN 3-89861-069-1 (duits)</ref>
 
In 'n lewendige beskrywing berig die Romeinse geskiedkundige Cassius Dio<ref>Cassius Dio, [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/56*.html#20 56,20–22] (engels).</ref>, ongeveer 200 jaar na die gebeurtenis, oor die toestande waaronder die slagting plaasgevind het. In hierdie berig beskryf Cassius Dio hoe die gebergtes op die weg vol klowe en ongelyke grond was en dat die bome so dig en oorgroei was dat die Romeine selfs voor die lokval gesukkel het om 'n weg vir hulself deur dig beboste gebied te baan. Voeg daarby stormagtige reënweer en die weg was amper onbegaanbaar en verwarrend. Cassius Dio beskryf verder dat die Germane, wat vertroud was met al die paadjies, skielik van oral oor gelyktydig van ver af op die Romeine losgebrand het, en toe hulle geen weerstand ondervind nie, die verwoesting van naby af voortgesit het.