'''Herodotus''' van [[Halikarnassus]] (Grieks: Ἡρόδοτος Ἁλικαρνᾱσσεύς, oftewel ''Hēródotos Halikarnāsseús'') was 'n Griekse [[historikus]] van die 5de eeu v.C. (omstreeks 484 v.C. – omstreeks 425 v.C.) wat beskou word as die "Vader van die [[Geskiedenis]]" as vakgebied in die Westerse kultuur. Hy was die eerste historikus sover bekend wat sy materiaal stelselmatig versamel het, die akkuraatheid daarvan in 'n mate getoets het en dit op 'n goed geordende en lewendige manier aangebied het.<ref>[[New Oxford American Dictionary]], "Herodotos", [[Oxford University Press]]</ref> Hy is byna uitsluitlik bekend vir sy bundel ''[[Geskiedenisse van Herodotus|Die Geskiedenisse]]'', 'n verslag van sy "ondersoeke" (Grieks: ἱστορίαι, 'n woord wat in Latyn oorgeneem is en die hedendaagse betekenis van "geskiedenis" aangeneem het) na die oorsake van die [[Grieks-Persiese oorloë]] wat plaasgevind het in 490 en 480-479 v.C. Hy het hom veral onderskei deurdat hy gebeure wat andersins kwalik gedokumenteer sou wees, in 'n vertellende trant weergegee het; maar ook weens sy dikwels omslagtige beskrywings van die verskillende plekke en volke wat hy tydens sy wye omswerwinge in die lande aan die [[Middellandse See|Middellandse]] en [[Swartsee]] teëgekom het. Alhoewel sommige van sy stories nie volkome akkuraat was nie, het hy beweer dat hy slegs weergegee het wat aan hom vertel is.
