Patent: Verskil tussen weergawes

'n Meer subtiele probleem met patentregte is deur die regsgeleerdes Professors Michael Heller en [[Rebecca Eisenberg]] voorgestel in 'n artikel wat hulle in 1998 in die tydskrif ''Science'' geskryf het. Die professore het gepostuleer dat nuttige uitvindings wat op vroeëre gepatenteerde uitvindings bou ontmoedig kan word deur die hoë [[transaksie koste]]s voortvloeiend uit die onderhandelinge met sulke patenthouers. Volgens Heller en Eisenberg, kan intellektuele eiendomsregte so breedweg gefragmenteerd raak dat niemand dit effektief kan benut nie. As 'n moontlike voorbeeld identifiseer die proffesore terapeutiese [[proteïen]]e en genetiese diagnostiese toetse wat verskeie gepatenteerde geenfragmente vereis. Om dit met tradisionele eiendomsreg te vergelyk kom dit daarop neer dat ses verskillende partye byvoorbeeld 'n huis se twee slaapkamers, sy sitkamer, kombuis, eetkamer en badkamers besit — die nut van die huis sou dus vermors wees tensy die partye 'n ooreenkoms kan bereik waar óf elkeen toegelaat word om die ander se area in die huis te kan gebruik óf dat een van die partye die eienaarskap van die huis in sy geheel oorneem.

 

 

'n Interresante nagevolg van die moderne gebruik van patentregte is dat die klein uitvinder sy monopolie status kan gebruik om 'n lisensiehouer te word. Dit laat die uitvinder toe om kapitaal vinnig te versamel deur die uitvinding te lisensieer en kan dit moontlik maak vir innovering om vinnig plaas te vind aangesien hy/sy kan kies om nie self die vervaardiging vir die uitvinding te bestuur nie. Hy kan dus sy tyd en energie spandeer op suiwer innoverende aktiwiteite en ander toelaat om op die vervaardigbaarheid daarvan te konsentreer.