Gwen Lister: Verskil tussen weergawes

Lister het in 1975, na sy aan die [[Universiteit van Kaapstad]] afgestudeer het, as verslaggewer in die destydse [[Suidwes-Afrika]] (nou [[Namibië]]) begin werk toe dit nog [[Suid-Afrika]] se sogenaamde vyfde provinsie was. Haar eerste betrekking was by die dagblad ''[[Windhoek Advertiser]]'', maar sy het kort daarna bedank toe die Suid-Afrikaanse regering druk op die koerant uitgeoefen het om 'n dokument te onderteken waarin die koerant onderneem om op te hou om opbouend te berig oor [[SwapoSWAPO]], wat gekant was teen die regering en veral sy [[apartheid]]sbeleid.

In 1978 stig Lister en [[Hannes Smith]], redakteur van die ''[[Windhoek Advertiser]]'', die weeklikse ''[[Windhoek Observer]]''. As politieke redakteur het die Suid-Afrikaanse regering Lister gedurig lastig geval en gedreig vanweë haar uitgesproke kritiek teen die regering se beleid in [[NambibiëNamibië]]. Sy moes polisieklopjagte op haar huis verduur en is uiteindelik verhoor – en vrygespreek – vir die besit van verbode dokumente.

In 1985 begin Lister ''[[The Namibian]]'' en hou sy aan met haar politieke beriggewing. Toe sy in Junie 1988 vier maande swanger was met haar seun, is sy aangehou omdat die regering wou weet waar sy 'n geheime dokument bekom het wat besonderhede verstrek het van 'n plan om groter mag aan die polisie te gee en 'n noodtoestand in [[Namibië]] te verklaar. Deurentyd het sy dreigoproepe gekry, hoofsaaklik van wittes wat omgekrap was omdat sy menseregtevergrype deur die Suid-Afrikaanse veiligheidspolisie aan die kaak gestel het. Biljette is in en om [[Windhoek]] versprei met bewerings dat Lister ander sogenaamde [[SwapoSWAPO]]-ondersteuners om die lewe gebring sou word. Die regerings se veiligheidsinstellings het haar deurentyd dopgehou.

Hoewel [[NambiëNamibië]] uiteindelik die [[Suid-Afrikaanse]] juk op [[21 Maart]] [[1990]] kon afwerp, het ''[[The NambianNamibian]]'' alles behalwe 'n lyfblad van die regerende [[SwapoSWAPO]] geword toe dié party die Namibiese bewind oorneem. Die koerant het ewe onafhanklik en uitgesproke gebly en Lister moes steeds intimidasie verduur, weereens van die regering, maar ook van burgerlike groepe wat ontevrede was met die koerant se waghondrol.