Fluit: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Lyn 26:
 
Die moderne fluit was ontwikkel deur Theobald Boehm wat daarmee geëksperimenteer het vanaf 1832 tot 1847 met die doel om dit ‘n groter toonvariasie te gee. Hy het uiteindelik ‘n paraboliese (bakvormige) kopstuk aan die lyf van die fluit met klep openinge wat voorheen vingeropeninge was gemaak. Na dit was ander klein verbeteringe aangebring. Die moderne fluit het gewoonlik ‘n reeks van middel C (C4) opwaarts vir omtrent 4 oktawe. Europese fluite is gewoonlik gemaak van hout; en van silwer in die Verenigde State van Amerika.
 
== Variasies ==
Die standaard westerse konsert fluit (my fluit) is in die C sleutel getoonset en het ‘n reeks van drie oktawe wat begin met middel C (moontlik kan dit ook ‘n half toon laer wees wanneer a B-voet aan die instrument geheg is.)Dit beteken dat die konsert fluit die hoogste algemene orkesinstrument is met die uitsondering van die piccolo wat ‘n oktaaf hoër is.
Ander groottes fluite en piccolo’s word gebruik van tyd tot tyd. ‘n Skaarser instrument van die moderne toonsetting stelstel is die G sleutel fluit.
 
== Interessante speeltegnieke en feite ==