Kontinentale filosofie: Verskil tussen weergawes

Die term "kontinentale filosofie" het eers in algemene gebruik gekom binne die akademiseakademiese milieu van die 1970s om die tipe filosofie wat toe populêr in Frankryk en [[Duitsland]] was, dieas bogenoemde vertakkings,sodanig te kenmerk. Die Engels-sprekende filosowe wat hul werk as aaneenlopend met dié tradisie identifiseer het begin om dié term gebruik om hul werk mee te beskryf.

'n Nuttige skeiding tussen die twee westerse tradisies is hoe hul die werk van Immanuel Kant hanteer. Kant het die spoor geslaan vir Duitse idealisme, wat 'n paradigmaties kontinentale vertakking van filosofie is, met sy tesis dat die werklikheid nie oop lê vir die mens se direkte ondersoeking nie, maar dat die wêreld deur ons bewussyn vir ons voorgestel word, en dat ons net kontak het met hierdie samemengsel van wat vir ons voorgegee word en wat ons verstand daarmee maak.<ref>Paul Greyer, "Kant, Immanuel", in E. Craig (Ed.), ''Routledge Encyclopedia of Philosophy'', (London: Routledge, 1998, 2004) [http://www.rep.routledge.com/article/DB047 Verhaal 18 April 2008] </ref> Analitiese filosofie het ook baie te skuldedanke aan Kant, en verwys gereeld na sy werk, maar onderhandelinge met Kant se filosofie neem gereeld pas in 'n drastiese anderse stem as in die kontinentale tradisie. Daar is menige agtenswaardige en populêre posisies in analitiese filosofie wat heeltemal die Kantiese tesis verwerp, en daar is 'n aaneenlopende debat tussen die wat glo dat die [[werklikheid]] oop is vir empiriese ondersoek en die wat dit nie glo nie.<ref>Bertrand Russell, ''A History of Western Philosophy'' (Simon & Schuster, 1945), p. 643-647.</ref> Dit is moeilik om aan enige kontinentale stroming te dink wat die Kantiese tesis so sterk bevraagteken.<ref>Robert Solomon, ''Continental Philosophy since 1750: The Rise and Fall of the Self'' (Oxford University Press, 1988), p. 6.)</ref> In die analitiese tradisie word Kant se werk gewoonlik stuk-stuk benader, sodat moontlik is dat 'n [[etiek|etikus]] in die Kantiese tradisie geen belang het in Kant se [[metafisika]] nie, terwyl Kant sy filosofie as 'n samehangende stelsel voorgestel het, en kontinentale filosofie dit grotendeels so benader. Verder is daar amper geen invloed vanaf latere filosowe vanuit Duitse idealisme, soos [[G.W.F. Hegel]], of uit ander "kontinentale" vertakkings op die meerderheid van analitiese filosofie nie.