Bernard Petrus Jacobus Marchand: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 7:
Sy eerste standplaas is die NG gemeente op [[Mosselbaai]] waar hy van 1882 tot 1884 as hulpprediker arbei. Daarna is hy tot 1891 leraar op [[Knysna]]. Hier word hy in Julie 1884 deur ds. C. Muller bevestig. Hy bring die gemeente op gesonde voet, verkry die transport van die eiendomme, pak die gemeente se geldelike probleme aan en organiseer die onderwys goed. In 1888 breek daar 'n epidemie van breinvliesontsteking uit. Kort daarna word goud op Milkwood ontdek en tot leed van die kerkraad verrys agt hotelle en 12 winkels wat drank kon verkoop. Ds. Marchand spring aan die werk en laat aldaar 'n kerkgebou oprig. Hy ontvang in 1891 demissie en vertrek na die pasgestigte [[NG gemeente Rondebosch]] in [[Kaapstad]].
 
==Saakgelastigde==
In 1906 word hy Saakgelastigde van die Kaapse Sinode van die NG Kerk, in welke hoedanigheid hy die arbeidskolonie op [[Kakamas]] organiseer. Hy het hom veral beywer vir die behartiging van die Armblankevraagstuk. Hy sterf op 5 Oktober (of November volgens 'n ander bron) 1917.
In 1906 word hy Saakgelastigde van die Kaapse Sinode van die NG Kerk, in welke hoedanigheid hy die arbeidskolonie op [[Kakamas]] organiseer. Die NG Kerk het die eerste arbeidskolonie in die 1890's georganiseer in reaksie op die swaarkry wat Suid-Afrika se mineraalrewolusie vir die blanke bevolking van die platteland meegebring het. Die meeste van die armblankes was Afrikaners en die oorgrote meerderheid van hulle was lidmate van die NG Kerk. Die Kerk was besorg oor die ineenstorting van die ou, landelike leefwyse en die gevolglike toestroming van armblankes na die stede om daar hulle heil te soek en waar die Kerk geglo het hulle hul morele waardes sou inboet en dit tot die ondergang van die gesin sou lei. Die Kerk was ook bekommerd dat die armblankes houtkappers en waterdraers sou word as hulle uitgesluit is van die rykdom wat die nywerheidsomwenteling in Suid-Afrika vir sommiges meegebring het.
 
In 1894 erken die Kaapse Sinode van die NG Kerk dat ingryping namens sy verarmde lidmate 'n integrale deel van sy barmhartigheidsdiens was. Ds. Marchand, wat later voorsitter van die Kommissie van Arbeidskolonies sou word, het dit beskryf as "interne sendingwerk". Marchand het hom deur ''[[De Volksbode]]'', 'n koerant wat noue bande met die Kerk gehad het, sterk vir die saak beywer. Met die aanbevelings van ds. Marchand se kommissie as riglyn, keur die kerk landboukolonies vir armblankes onder sy beskerm goed. Die Kerk het gehoop dié kolonies sou ontheemde, besitlose blankes 'n kans op ekonomiese, geestelike en morele rehabilitasie bied.
 
Ds. Marchand was een van vyf NG predikante wat gewaarsku het as blankes selfs die mees elementêre opvoeding kortgekom het, sou hulle ondergeskik aan Europese immigrante word. Hy het geglo arbeidskolonies sou ontheemde blanke gesinne die standvastigheid bied waarin hulle kinders 'n behoorlike opvoeding kon ontvang en kon ontsnap aan die armoede en terneergedruktheid van hulle ouers. Vir hom as onderwys en evangelisasie die hoekstene van die Kerk se raak om "ons armblankes" by te staan. Hy het gehoop die arbeidskolonies sou Afrikanerslagoffers van die nywerheidsomwenteling moreel toerus vir oorlewing in die moderne ekonomie. Hy wou hê hulle moes leer dat dit geen skande was om handearbeid te verrig nie.
 
Kakamas is gekies as die ligging van die eerste arbeidskolonie. Die Kommissie het besluit om een en 'n half hektaar grond aan elke gesin toe te ken en hulle by te staan met die aankoop van die nodige toerusting. Die Kerk sou in besit van die grond bly en elke gesin moes geringe jaarlikse huurgeld betaal om hulle teen moontlike skuldeisers en die versoeking om die grond te verkoop, beskerm. Die eerste, volgehou stroom blankes uit alle uithoeke van die Kaapkolonie het hulle tydens die eerste helfte van 1898 op Kakamas gaan vestig met die hoop op 'n nuwe begin.
 
Tydens die eerste paar maande het die mans leivore gegrawe en teen Julie 1898 is die eerste laerskool opgerig. Kinders is verplig om dit by te woon en alle inwoners moes elke Sondag kerk toe gaan. Kort voor lank was daar 800 gesinne.
 
Ds. Marchand sterf op 5 Oktober (of November volgens 'n ander bron) 1917, slegs twee (of drie) maande na die kerkgebou op Marchand, wat na hom vernoem is, op 25 Augustus ingewy is.
 
==Nalatenskap==
Weens die snelle uitbreiding van die Kakamas-arbeidskolonie het die kerkraad van Kakamas en die Sinodale Hoofkommissie besef dat een leraar nie al die werk kon behartig nie. Daarom besluit hulle om 'n hulpleraar vir die wyke Alheit en Marchand, vernoem na ds. Marchand, te bekom. Toe die moedergemeente se kerkraad 'n beroep op ds. W. Steenkamp uitbring as tweede leraar om Alheit en Marchand te bedien, maar hy dit van die hand wys, besluit hulle om eerder die genoemde wyke af te stig as om nog 'n beroep uit te bring. Die wyke stig dus af as NG gemeente Marchand aan die einde van September 1927.
 
==BronBronne==
* Olivier, ds. P.J., ''Ons gemeentelike feesalbum'', Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers, 1952.
*[http://wiserweb.wits.ac.za/PDF%20Files/Roos%20work%20colonies%20paper.pdf Arbeidskolonie van die NG Kerk]
 
[[Kategorie:Nederduitse Gereformeerde Kerk]]